Χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε μια κατάσταση κατά την οποία κάποιος έχει κάτι σε αφθονία ενώ εμείς όχι, αν και θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο (κατά την αντικειμενικότατη άποψη μας, πάντα).
– Κοίτα τον γέρο με τα γκομενάκια...
– Άσε ρε φίλε. Η φαφούτα τρώει φρούτα και για μας ούτε γιαρμάς.
