Η φράση χρησιμοποιείται για να περιγράψει δραστηριότητες ή ασχολίες που στερούνται κάθε πρόκλησης ή ενδιαφέροντος σε τέτοιο βαθμό, ώστε ούτε ένας φυλακισμένος, μ' όλη την απελπισία του, δε θα κατέφευγε σε αυτές για να σκοτώσει την ώρα του.
Συνηθίζεται ιδιαιτέρως στα χαρτιά, στο τάβλι, στο ποδόσφαιρο, σε κάθε ανταγωνιστικό άθλημα γενικότερα, και παροτρύνει την πρόωρη ολοκλήρωση της παρτίδας, όταν αυτή έχει κριθεί προ πολλού. Όταν μάλιστα υπάρχει έκδηλη διαφορά ικανότητας μεταξύ των αντιπάλων και η κατάληξη είναι προδιαγεγραμμένη, η φράση αποκτά επιπλέον νόημα: πέρα από την απουσία ενδιαφέροντος, υπαινίσσεται ατιμία από την πλευρά του ικανότερου - δεδομένου ότι επέλεξε εύκολο αντίπαλο με μάλλον δόλιους σκοπούς (στοίχημα, αυτοεπιβεβαίωση, κοροϊδία και λοιπά) - που ούτε μεταξύ φυλακισμένων δε συναντάται.
Παραλλαγή: «ούτε ο [όνομα ξακουστού βαρυποινίτη] δεν το κάνει / παίζει κλπ αυτό».
[Ο ομιλών χάνει 8-1 στο τάβλι που τελειώνει στις 10 νίκες, έχει υποστεί εξάπορτο και φαρμακωμένος βλέπει τον αντίπαλο να συγκεντρώνει αργά και βασανιστικά τα πούλια του, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει:]
«Άντε πάρ'το διπλό να τελειώνουμε και πολύ τράβηξε... ούτε στη φυλακή δεν το παίζουν αυτό...»- Πω ρε τι πράμα είναι αυτό... στο 72' και το σκορ 0-0, ούτε μία φάση για δείγμα, λίμνη το γήπεδο να κολλάει η μπάλα, ο διαιτητής να σφυρίζει κάθε τρεις και λίγο, οι παίκτες να κυλιούνται στη λάσπη σαν τα γουρούνια... σκέτος καρκίνος σου λέω!
- Ε κλείσ'τη τη γαμημένη να πάμε καμιά βόλτα! Ούτε στη φυλακή δεν το βλέπουν αυτό!- Κι άλλο γκολ! Χο χο 10-0 τα γατάκια!
- Χαίρεται ο χάχας! Ελάτε ρε παιδιά να ξαναβγάλουμε ομάδες γιατί ούτε στη φυλακή δεν το παίζουν αυτό.- Ψιτ! Ψήσε δηλωτή με τα πιτσιρίκια που το παίζουν ιστορία να βγάλουμε κανά φράγκο...
- Τόσο χαμηλά βρε κακομοίρη; Ούτε στη φυλακή ρε... ούτε στη φυλακή!
