Ξεκινώντας από την εμπειρική αλήθεια ότι οι φελλοί και τα σκατά επιπλέουν στο νερό, όπως έχουμε άλλωστε την ευκαιρία να το δούμε συχνά σε ελληνικές θάλασσες με λύματα, η κλασική πλέον αυτή έκφραση περνάει και στην μεταφορική σημασία του φελλού και του σκατιά ανθρώπου, οι οποίοι είναι πάντα στα πράγματα και κατορθώνουν να έχουν επιτυχία.
Ορισμένες από τις χρήσεις της έκφρασης: α) Χαρισματικοί καζαντζίδηδες που έχουν αδικηθεί από την κενωνία και δεν έχει αναγνωριστεί το ταλέντο τους, το λένε με πικρία για ατάλαντους και μέτριους ομοτέχνους/ συναδέλφους που είχαν τα κατάλληλα κονέ και την καπατσοσύνη και το θράσος στην διεκδίκηση της καριέρας τους. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου επικρατεί ο νεποτισμός, οι πελατειακές σχέσεις και η ένοχη αναπαραγωγή της μετριότητας από κλειστές κλίκες. β) Σε περιπτώσεις, όπου δωσίλογοι, ταγματαλήτες, σταγονίδια και λοιπές χουνταλικές δυνάμεις παρέμειναν στην εξουσία και μετά την αλλαγή καθεστώτος προς το δημοκρατικότερο. γ) Στη συνάφεια της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, συχνά τα λαμόγια επιβιώνουν καλύτερα και βγαίνουν και κερδισμένα, ενώ την πληρώνουν οι ασθενέστεροι (και όσοι από τα λαμόγια ήταν πιο επιδειξιομανείς/ θρασείς/ απερίσκεπτοι/ δεν είχαν τις σωστές άκρες). Η λίστα δεν είναι εξαντλητική, φηλ φρι του αντ.
Για την οπτιμιστική αντίθετη άποψη ότι οι φελλοί μακροπρόθεσμα βυθίζονται, ενώ επιπλέει η τιμιότητα και η ειλικρίνεια, βλ. εδώ.
Πάσα (Δ.Π.): Tsimpatone.
1. Οι φελλοί και τα σκατά πάντα επιπλέουν. Ο στρατηγός Πάγκαλος, ο παππούς του σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης GAP , που φυσικά θα είναι και ο κληροδότης ενός μεγάλου τμήματος της σημερινής περιουσίας του αντιπροέδρου, κατά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή, συνελήφθη με την κατηγορία του δοσίλογου και «εκρίθη προφυλακιστέος» , όπως αναφέρεται στο άρθρο της εφημερίδας της εποχής.
Μετά από λίγο βέβαια αποφυλακίστηκε με απόφαση του ειδικού δικαστηρίου, λόγω αμφιβολιών.
Η διεύθυνση της «Καθημερινής» ... Δοσίλογοι. Τότε δεν υπήρχε MEGA, ANT1, STAR, ALPHA κλπ.
- «Εγώ αυτά τα 3,17 γραμμάρια τα πλήρωσα ακριβά. Έφτασα εντελώς στο πάτο. Αλλά βγήκα καθαρός, ευπρεπής και μάγκας. Κι αν έφτασα εντελώς στον πάτο, να μην ξεχνάτε, πως στο τέλος μονάχα τα σκατά και οι φελλοί επιπλέουν» (Τάδε έφη Ανδρέας Μπάρκουλης).
3. Η κρίση είναι σαν την θάλασσα. Τεράστια, αχανής, σχεδόν χωρίς τέλος. Πότε ξεσπάει με μεγάλα και επικίνδυνα κύματα καταβροχθίζοντας τα ψαροκάικα, πότε δείχνει να ηρεμεί και να γαληνεύει. Όπως και η κρίση. Μόνο που στη θάλασσα και στην κρίση τα σκατά και οι φελλοί επιπλέουν.
