Χαρακτηριστική έκφραση των εφημερίδων μέχρι τη δεκαετία του '60 για να περιγράψουν πράξεις (ομαδικής κυρίως) βίας, όπως σφαγές, βιασμούς, ξυλοδαρμούς κλπ. (συνήθως από στρατιωτικές ή παραστρατιωτικές δυνάμεις).

Η λέξη ωμότητες είχε επιλεγεί, κατά τη γνώμη μου, προκειμένου ν'αποδοθεί ο εμφανιζόμενος στις διεθνείς ανταποκρίσεις όρος "atrocities", που σήμερα αποδίδεται με τον όρο "θηριωδίες". Χαρακτηριστική επίσης είναι και η χρήση του ρήματος προβαίνω, που χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα σε παλιότερες εποχές σε εκφράσεις όπως "προέβησαν εις συλλήψεις", "προέβησαν εις πράξεις αντεκδικήσεως" κλπ.

"Αι στρατιωτικαί δυνάμεις των αντιμαχομένων παρατάξεων προέβησαν εις ωμότητας, κατά του αμάχου πληθυσμού. Αρκετοί εξ αυτών συνελήφθησαν, εδάρησαν ανηλεώς και ορισμένοι εσφαγιάσθησαν, ενώ ανεφέρθησαν και βιασμοί γυναικών εις εκτεταμένην κλίμακα."

Κάπως έτσι τα περιέγραφαν οι εφημερίδες την εποχή εκείνη! Τώρα τα βλέπουμε στην τηλεόραση και το YouTube με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια.

Χαρακτηριστικό,για τη χρήση του "προβαίνω" και το παρακάτω περιστατικό, του οποίου υπήρξα αυτόπτης μάρτυς, πριν από αρκετά χρόνια. Σε μπλόκο για υπερβολική ταχύτητα στην εθνική οδό, περιμένουμε τη σειρά μας για τη "λυπητερή", οπότε σκάει μύτη "όργανο" με "υπερβάλλοντα ζήλον" και ρωτάει τον αξιωματικό, με χαρακτηριστική προφορά:

"Κύριε προϊστάμενε, να προυβώ εις αφαίρεσιν πινακίδων;"

Από τη δεκαετία του '60 είναι ο αμίμητος διάλογος του Ζήκου με το αφεντικό του, τον κυρ-Παντελή, στην ταινία Της κακομοίρας:

ΠΑΝΤΕΛΗΣ: Ζήκο σταμάτα, γιατί θα προβώ σε ωμότητες.

ΖΗΚΟΣ: Μπα, και γω σε τι θα προβώ; Σε ψημενότητες;

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία