Συχνάκις-πυκνάκις, οι παλαιότεροι ίνα δώσουν έμφαση εις όσα λένε σχετικά με τα λεγόμενα κάποιου, αφού αναφέρουν τα λόγια του τελειώνουν μετά της φράσεως "πριν πεθάνει". Εστί δε πλεονασμός, διότι πώς είναι δυνατόν να χωρίζονται τα αναφερθέντα κάποιου σε προ θανάτο και μετά θάνατον; Εξαιρείται ο γνωστός δοσίλογ...εεε, γερμανοτσολ... εεεε πρωθυπουργός της Ελλάδος κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχ... εε περιόδου, ο οποίος σύμφωνα με τον υιόν του ομίλησε εκ του τάφου! Ιδέτε το σχετικόν σύνδεσμονεμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμουεμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμου και ιδέτε και ούτον σύνδεσμον: εμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμουΌμως, ποιητική τη αδεία και χάριν έμφασεως, η φράση αυτή νοηματοδοτείται. Άλλες πάλι φορές, ελέγεται δια χάριν αστειισμού.

Παράδειγμα: Φαίδων: "... διότι όπως είπε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πριν πεθάνει,..." Αγαθοκλής: "συγνώμη δια την διακοπήν, αλλά ημπορούσε ο Ελευθέριος να ομιλεί και μετά θάνατον;" Φαίδων: "Σχήμα λόγου ήτο η φράσις "πριν πεθάνει"! " Αγαθοκλής: "εν αντιθέσει με τον Ιωάννη Ράλλη;" Φαίδων και Αγαθοκλης: (γελωτες εις την καθαρεύουσαν)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε