Είναι τέτοια η φτώχεια και η κακομοιριά μας που όχι μόνο δεν έχουμε τα χρειώδη για να ζήσουμε αξιοπρεπώς, αλλά ούτε και τα απαραίτητα για να θρηνήσουμε το μαύρο μας το χάλι. Επειδή δε ο κακομοίρης και ο μίζερος θέλουν συνέταιρο στην μιζέρια τους, η ανωτέρω φράση χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα στο πρώτο πληθυντικό.

- Τα 'χω πάρει. Δεν μπορώ ν' αποφασίσω. Να πάρω την 335 ή το S5;
- Εδώ δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε κι ο άλλος της ψωλής του τον χαβά...

Δεν έχω γκασμά να σκάψω τον λάκκο μου!! (από Cunning Linguist, 24/04/09)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία