Όχι αυτό που μασουλάμε, αυτό που ξηγιόμαστε. Ή, άμα λάχει, μας το ξηγιούνται άλλοι.

Θα του ξηγηθώ αλμυρό φιστίκι είναι μια απειλή εξαιρετικά ασαφής. Μπορεί να είναι μπινελίκια χοντρά, μπορεί να είναι δυο χαστούκες, μπορεί να υπονοώ ότι, μεταφορικά τουλάστιχον, θα του κάνω τον κώλο φινιστρίνι. Γενικά, θέλω να δείξω ότι, αφού κάνω την ξήγα, θα του φύγει η μαγκιά και θα καταλάβει ότι μαλακίες εγώ δεν σηκώνω. Σίγουρα, τέλος πάντων, δεν προδιαθέτει για καλό. Το οποίο είναι λίγο περίεργο γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι που ξέρω εγώ τα αλμυρά φιστίκια τα βρίσκουν νοστιμότατα και μάλιστα λένε ότι άμα αρχίσεις δε σταματάς. Τρέχα γύρευε.

Συντάσσεται πάντα με το ρήμα ξηγιέμαι και πάντα χωρίς άρθρο. Ως προέλευση και ετυμολογία, μπορεί να είναι και μια πλάγια υπόμνηση ότι το αλάτι στις πληγές τσούζει - πώς λέμε τσούζει Σούζη; Και ίσως να έχει σχέση με το φιστίκωμα = γαμήσι (βλ. εδώ) - το οποίο θα έλυνε το γιατί ξηγιόμαστε αλμυρό φιστίκι και όχι, ας πούμε, αλμυρή σαρδέλα. Ή, μπορεί κατά βάθος να πιστεύουμε ότι οι ξηροί καρποί και τα φρούτα γενικότερα έχουν από μόνα τους κάτι το απειλητικό -γιατί μετά το αλμυρό φιστίκι, αν κάποιος πάλι δεν συνετισθεί, θα του εξηγήσουμε και τι εστί βερίκοκο κι αν χρειαστεί θα του δείξουμε και πόσα απίδια βάνει ο σάκος.

  1. Θα γίνει της πόπης και εδώ μέσα για τα ρημάδια τα αυτοκόλλητα. Αντώνη και Μενέλαε, ρε κηδείες κάνατε κόμμα για να μου τα φάτε . Για περάστε από την έκθεση και θα σας ξηγήσω αλμυρό φιστίκι (Από forum)

  2. (Από συζήτηση σε forum για τις σχέσεις και το σεξ)

gambling 1901 gambl: ΔΕΝ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΛΕΩ ΓΛΥΚΟΛΟΓΑ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ.ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΟΠΩΣ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΠΙΖΗΤΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ,ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΩ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ;

expert Γιώργος Ρωμανός: Ή το παίρνεις απόφαση και της κάνεις το χατήρι, ή δεν της το κάνεις και βρίσκεις μία που να της ξηγιέσαι αλμυρό φιστίκι και να γουστάρει. Δεν είναι μόνο οι πράξεις είναι και το θεαθήναι.

  1. Μάλλον πρέπει να τούς ξηγηθούμε αλμυρό φιστίκι απο μόνοι μας, γιατι αν περιμένουμε απ' τη μια να χωνέψουν τους μπακλαβάδες και τα εκ-μεκ οι δικοί μας, κι' απ' την άλλη να γίνουν οι εκλογές στις ηπα, αυτοί θα ζητάνε και τον Παρθενώνα. (Από σχόλιο σε blog - αυτοί είναι οι κάτοικοι του προς Βορράν μικρού γειτονικού κρατιδίου)

  2. Το μόνο που ξέρω (αν δεν τα λέω σωστά τα γεγονότα, διορθώστε με) είναι ότι το 1977 στο Πανεπηστήμιο στην Αθήνα και συγκεκριμένα στη Χημική σχολή έκαναν κατάληψη κάτι φρίκουλες και ένα βράδυ μπήκαν μπουκάραν μέσα στο κτίριο ΚΝίτες φοιτητές και ΚουΚουΈδες εργάτες με κράνη και καδρόνια και σακατέψανε στο ξύλο τους φρίκουλες και έσπασαν την κατάληψη! Αν έγιναν έτσι τα πράγματα, τότε δεν βλέπω πουθενά το κακό. Ίσα-ίσα νιώθω περήφανος που τα συντρόφια μου τότε ξηγηθήκανε αλμυρό φιστίκι τους διασπαστές-προβοκάτορες-ασφαλίτες και ανυπομονώ πότε θα ξανακάνουμε κάτι τέτοιο! (Από athens.indymedia.org)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

Η έκφραση «θα σου ξηγηθώ αλμυρό φιστίκι»
ή το άλλο : «της / του ξηγήθηκε αλμυρό φιστίκι» ,
είναι πολύ παλιά, ήμουνα παιδί όταν την άκουγα.

Υποθέτω ότι ξεκίνησε από το ότι, εκείνα τα χρόνια, δεκαετίες '50-60, τα ανάλατα φιστίκια Αιγίνης ήταν δυσεύρετα και ακριβά. Και σήμερα ακόμα είναι πιο ακριβά από τα άλλα, αν και πλέον δεν είναι δυσεύρετα -χώρια που σήμερα κυκλοφορούν και με χωρίς τσόφλι, πασπαλισμένα με αλάτι κι αυτά.

Έτσι , τα μόνα αλμυρά φιστίκια που υπήρχαν τότε, ήταν αυτά που λέγονταν τότε -και σήμερα λέγονται έτσι- «αράπικα φιστίκια», επειδή ερχόντουσαν από την Αφρική.

Τώρα, κυρίες και κύριοι, το κάθε άτομο μπορεί να κάνει τους απαραίτητους σεξουαλικούς συνειρμούς γύρω από το «αράπικο», για να φτάσει στο υπονοούμενο. Το άμοιρο κι αθώο φιστικάκι, βέβαια, δεν παραπέμπει σε τέτοιου είδους συνειρμούς, εξάλλου είναι και πολύ μικρό. Πλην όμως, αυτό το άτιμο επίθετό του παραπέμπει.

Όταν ήμουνα παιδί άκουγα και το: «θα φας φιστίκι αλμυρό», κι εννοούσαν αυτό που εννοείται και σήμερα. Πάντως, πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι το αλάτι που κάνει τη διαφορά κι όχι μόνο το «αράπικο». Υπάρχουν και τέτοια φιστίκια χωρίς αλάτι.

Άρα, άρα ... το αλάτι κάνει τη διαφορά.
Τσούζει το άτιμο, τσούζει ... χεχεχε.

  1. Εγώ σου ξηγιέμαι όμορφα κι εσύ μου ξηγιέσαι αλμυρό φυστίκι.

  2. (διάλογος αυθεντικός που ήκουσα κάποτε παρά τω καφενείω:)
    - Τι έγινε ρε, τη φιστίκωσες τελικά;
    - Μωρέ την έσκισα τη σκρόφα, της βγήκαν τα φλούδια από τη μύτη και τ' αυτιά!

:-) (από MXΣ, 28/04/10)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία