Θέλω πολύ. Πάρα πολύ όμως. Θέλω τόσο πολύ που, ή τα 'χω χαμένα και μ' έχω μπερδέψει με κοράκι ή απλά νιώθω εκείνη την αρχέγονη λαχτάρα για το αντικείμενο του πόθου μου που θυμίζει αυτή που νιώθουν (λέμε τώρα) τα κοράκια όταν γυρίζουν πάνω από το μελλοντικό τους γεύμα. Η χρήση της έκφρασης βέβαια δεν περιορίζεται μόνο σε θέματα γαστριμαργικής απόλαυσης, αλλά έχει εφαρμογή σε μία ευρύτατη γκάμα πόθων (βλ. παραδείγματα).
- Αν τον παρακαλέσουμε τον Βρασίδα λες να έρθει;
- Τι να τον παρακαλέσουμε ρε; Πας καλά; Κρα κάνει να έρθει. Αφού είναι της προσκολλήσεως, το ξέρεις.... και με είχε στο μπούρου-μπούρου για τρία τέταρτα, όχι έχει γρατζουνιές, όχι να δω και το βιβλίο του σέρβις, όχι τα λάστιχα θέλουν αλλαγή, όχι το ένα, όχι το άλλο... Μ' έπρηξε ο καριόλης και αυτό που με τρελλαίνει είναι ότι ο κολλητός του ο Μίλτος μου είπε ότι κάνει κρα να το πάρει τ' αμάξι ο τσίπης.
- ωχ τα πόδια, αστα κεί, κωλεοί!
- Α να χαθείς κρύε!
- Ρε φτυσ' τα μπούτια σου που δε σ' αρέσει κιόλας. Αφού κάνεις κρα για πούτσο!
