Φράση προερχόμενη από ανέκδοτο, το οποίο δυστυχώς απαιτεί οπτικοακουστική διήγηση. Χρησιμοποιείται με ελαφρά διάθεση ειρωνείας ως αντίδραση στη θέα νέων ρούχων, ιδίως αν αυτά χλιδοφέρνουν και λίγο.

Συναντάται και σε παραλλαγές (δεν εννοώ «παραλλαγή ο ανάπηρος»).

  1. (το ανέκδοτο)
    Κάποιος που έχει ράψει κουστούμι μεραγκλαντάν πάει στον ράφτη να το παραλάβει. Το φοράει:
    - Με στενεύει λίγο στη δεξιά ωμοπλάτη, κύριε.
    - Έτσι είναι τα καλά κουστούμια, κύριε... κάντε λίγο έτσι (του δείχνει να καμπουριάσει κάπως στραβά και περίεργα) και θα σας κάτσει καλά.
    - Ναι, αλλά και το παντελόνι, στραβά μου κάθεται.
    - Ε, κύριέ μου, αν δεν ξέρετε από ρούχα, τι έρχεστε εδώ... θα περπατάτε έτσι (ένα βήμα κουτσό και στραβό) και όσοι ξέρουν από ευρωπαϊκή μόδα θα καταλάβουν.
    Βγαίνει ο τύπος στο δρόμο, και ο πρώτος περαστικός που τον βλέπει λέει:
    - Κουστουμιά ο ανάπηρος!!!

  2. - Καινούργια μπλουζίτσα, θείο;
    - Γιεπ! Τι σου λέει;
    - Κουστουμιά ο ανάπηρος!

(από nick, 02/09/08)Joseph Merrick, o original άμθρωπος - ελέφαντας. (από Vrastaman, 02/09/08)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία