μπικίνι

1. Κανονικά είναι το κλασσικό μαγιώ δύο κομματιών που κυκλοφορεί κατά κόρον στις παραλίες.

2. Επίσης είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για τις μουνότριχες τους, την κόμη του μουνιού τους.

Και εδώ ανοίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο για τα διαφορετικά στύλ μπικινιού:

α) Το μουνί άφρο, γνωστο και ως αφάνα, το μουνί «a naturelle». Συναντάται πολύ σε γυναίκες τύπου ταγάρι. (Για τις Γιωτούλες αυτού τού κόσμου που είναι τσακωμένες με τα σαπούνια γίνεται και ράστα. Άκρως απαράδεκτο στις μέρες μας. (Συναντάται σε τσόντες 60'ς)

β) Το γαλλικό, η ελάχιστη δυνατή περιποίηση, για τις πολύ συντηρητικές. Λίγο κούρεμα στο μήκος, και λίγο στένεμα αριστερά δεξιά, θυμίζει ένα πολύ φαρδύ ισόπλευρο τρίγωνο. (Συναντάται σε τσόντες 70'ς)

γ) Το μουνί μοϊκανός γνωστό και ως μπραζίλιαν, είναι η κόμμωση που επέβαλε το βραζιλιάνικο μπικίνι όταν ήρθε στη μόδα, να' ναι καλά αυτοί που το σχεδίασαν. (Συναντάται σε τσόντες 90'ς)

δ) Ο διάδρομος προσγείωσης λίγο πιό φαρδύ από το μπραζίλιαν, λίγο πιό στενό από το γαλλικό. Μία μέση κατάσταση. (Συναντάται σε τσόντες 80'ς)

ε) Ο Αδόλφος Χίτλερ ή Τσάρλι Τσάπλιν. Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.

στ) Του τζόγου, κουρεμένο σε καρό, σπαθί, μπαστούνι ή κούπα. (Η καρδούλα μακράν το δημοφιλέστερο)

ζ) Το βελάκι, είναι το μπραζίλιαν με ένα βελάκι προς τα κάτω. Γι' αυτούς που δέ βρίσκουν το δρόμο.

η)Το μουνί Κότζακ, ή Λόλα, ή Χόλιγουντ. Το πεντακάθαρο, το λαμπερό, να το γλείφεις απο το πρωϊ ως το βράδι.