Το επίθετο «καλός» μπορεί να συνοδεύει το χαρακτηρισμό μαλάκας με στόχο να επιταθεί, ή μάλλον να αποκατασταθεί η, φθαρμένη από την πολυχρησία, έννοιά του. Το «καλός» λοιπόν κυρίως δηλώνει ότι ο χαρακτηριζόμενος ως μαλάκας είναι ένας μαλάκας που είναι απολύτως αντάξιος του τίτλου του μαλάκα: είναι ο άρτιος μαλάκας, ο άξιος να λέγεται μαλάκας.
Κύριο χαρακτηριστικό του «καλού μαλάκα» είναι, φυσικά, ότι κάνει τις ίδιες μαλακίες ξανά και ξανά, χωρίς να μαθαίνει από το ιστορικό μαλακίας του ή από την πανανθρώπινη ιστορική εμπειρία του τι συνιστά μαλακία.
Με λίγα λόγια: «καλός μαλάκας» είναι ο μαλάκας που είναι μαλάκας που είναι μαλάκας.
α) - Πεντακόσες φορές σου είπα να βάζεις το σωλήνα πάλι στη χέστρα, εσύ σαν καλός μαλάκας πάλι έξω τ' άφησες ... σφουγγάριζε τώρα μαλάκα ...
β) - Αφού ρε μαλάκα σ' το πα, ο μαλάκας δεν το έχει σ' αυτά, πάρ' την να βγείτε μόνοι σας και άσ' τον αυτό να λέει τις μαλακίες του στην άλλη ... - Μην είσαι μαλάκας να πούμε, εγώ δεν κάνω μαλακίες, παρέα ήμασταν ... εγώ νομίζω πως καλά τα λέει, αυτός τους μίλησε ... - Ε, καλός μαλάκας είσαι κι εσύ ...
