Το πίτουρο είναι σπόρος αλεσμένου δημητριακού, τον οποίο χρησιμοποιούμε ως ζωοτροφή.
Χρησιμοποιώντας την εν λόγω έκφραση εννοούμε ότι, όποιος, έκων ή άκων, μπλέξει με πράγματα αμφιβόλου ποιότητος και ηθικής, μπορεί να ζημιωθεί ανεπανόρθωτα.
Συχνάκις απαντάται και το «τρώει πίτουρα», δηλ. έχει το IQ ζώου.
1.
Αντιπαραβάλλω σχόλιο διαδικτυακού forum (I):
«Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες, και το ένα από τα δύο κοινά που έχουν Σαντάμ και σερβικός μεγαλοϊδεατισμός είναι ότι ανακατεύτηκαν υπέρ το δέον με τα πίτουρα. Το δεύτερο κοινό βέβαια είναι ότι θεωρούνται Άγιοι Οσιομάρτυρες του γιαλατζί αντιαμερικανισμού».
2.
Αντιπαραβάλλω σχόλιο διαδικτυακού forum (II):
Ας δούμε όμως τους ισχυρισμούς των Incubus πιο αναλυτικά: στιγμές όπως τα “Diamonds And Coal”, “Anna Molly” και “Rogues” τους τοποθετούν σε ένα μετα-grunge πλαίσιο, δείχνοντας όμως συνάμα πόσο επιδερμική σχέση έχουν με αυτό: το grunge τους δεν έχει αιχμές, είναι δομημένο βάσει συνταγολογίου, το καταλαβαίνει εύκολα όποιος έχει ακούσματα. Τραγούδια πάλι όπως τα “A Kiss To Send Us Off”, “Light Grenades” και “Pendulous Threads” τεκμηριώνουν, υποτίθεται, τη σχέση τους με τη μεταλλική κοινότητα και τους Monster Magnet. Ας γελάσω - αν τα ακούσουν οι Motorhead μπορεί και να μπουν στον πειρασμό να τους κοκκινίσουν λίγο τους πισινούς, έτσι για να μάθουν ότι όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες. Μένει λοιπόν το ενδιαφέρον για τον mainstream rock ήχο της εποχής μας, όπως, ας πούμε, τον εκπροσωπούν τα “Dig”, “Love Hurts”, “Earth To Bella” και “Paper Shoes”. Ε, εδώ οι Incubus είναι πράγματι αυτοί που είναι. Ανώδυνοι, βαρετοί, αν και όχι πάντοτε κακοί. Ας μας κάνουν λοιπόν τη χάρη, επιτέλους, και ας σταματήσουν να φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνει...
