Το όσκαρ είναι ενα επιχρυσωμένο αγαλματίδιο και αποτελεί θεσμοθετημένο κινηματογραφικό βραβείο. Δίνεται σε ειδική τελετή επιβράβευσης, σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, κλπ που διακρίθηκαν στο έργο τους.
1) Η φράση μπορεί να λεχθεί με στόχο να ευαισθητοποιηθεί κάποιος και να αλλάξει μυαλά όταν διαπιστωθεί πως δεν αναγνωρίζεται το έργο του και πως οι άλλοι βολεύονται με το κορόιδο που τα 'χει αναλάβει όλα επ' ώμου και τρέχει σα μαλάκας. (βλ. παράδειγμα 1)
Επίσης και κάποιος δουλευταράς, που είτε αναλογιζόμενος τα παραπάνω, είτε γιατί βρίσκεται σε φάση εξάντλησης, θα μπορούσε να τα πάρει με τον εαυτό του και να αναλογιστεί: «Το όσκαρ θα πάρω;» (βλ. παράδειγμα 1)
2) Η φράση μπορεί να λεχθεί και στην περίπτωση που κάποιος, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, είναι υπέρ του δέοντος τελειομανής και ψείρας (βλ. παράδειγμα 2)
Δες και βραβείο της ανοικτής παλάμης.
- Ο Βλάσης κάνει ... τη δουλειά στην εταιρεία. Ενας εξωεταιρικός φίλος του, ο Σπύρος, του λέει:
Σπύρος: - Τι κάθεσαι και πλακώνεσαι ρε Βλάση; Το όσκαρ θα πάρεις; Ούτε εσύ είσαι ο Χέστον, ούτε με το Μπεν Χούρασχολείσαι. Δεν το βλέπεις; Κανείς δεν σου το αναγνωρίζει. Που το πας; Θα πεθάνεις όρθιος κι οι άλλοι στον κόσμο τους.
Βλάσης: - Καλά τα λες. Το όσκαρ θα πάρω; Αμ δε!
- - Ε ... Κώστα, τι τρίβεις και τρίβεις τόση ώρα το έπιπλο; Γυάλισε. Δεν το βλέπεις;
- Δεν έχει καθαρίσει ακόμα. 'Εχει εκείνο το σημαδάκι που δε βγαίνει με τίποτα.
- Ρε φίλε. Αν δε μου το 'δειχνες, δε θα το 'βλεπα. Απλοποίησε λίγο τα πράγματα. Το όσκαρ θα πάρεις και θες να 'ναι όλα τέλεια;
