Συνηθίζουμε να λέμε έτσι το «γλυτώνω», αγνοώ για ποιον λόγο. Κάπως ακούγεται καλύτερα, πιο πονηρά. Η ετυμολογία του γλυτώνω είναι από το αρχαίο εκλυτώνω = είμαι χαλαρός, ελεύθερος, γι' αυτό και γράφεται με ύψιλον κι όχι με γιώτα.
Να δούμε πώς θα την γλυτάρουμε με τέτοια κρίση!...
1 σχόλιο
poniroskylo
Το έχω συνδεδεμένο με σχολικές αυλές (του δημοτικού), με αμπάριζα και αγιούτο ... όπου ο άλλος ερχότανε και γλύταρε αυτούς που τους είχανε πιάσει σκλαβάκια.