Ρετσίνα με κοακόλα, αλλέως και κοκτέιλ του φτωχού.
Πώς λέμε τζιν με τόνικ, βότκα με λεμόνι, ουίσκι με σόδα, ή και οίνος αλά αρχαία, έ, το κουστούμι αποτελεί την ελληνική λαϊκή επιλογή νερωμένου αλκοολούχου, τόσο μάλιστα διαδεδομένη, που μαθαίνω μόλις σήμερα ότι πλασάρεται ήδη και ως αυτόνομο προϊόν (δείτε πολυμέσο) –πού οδεύει αυτός ο κόσμος, θα 'θελα να 'ξερα...
Η ονομασία οφείλεται στο λευκό της ρετσίνας και το μαύρο της κόλας, χρώματα που φέρνουνε σε σμόκιν και συνήθως καθόλου στην πραγματική ενδυμασία του εκάστοτε πελάτη που το πίνει.
Το κουστούμι λέγεται και Τούμπα Λίμπρε, παραπλανητικά κατά τη γνώμη μου, μια και, κακά τα ψέματα, πιο πολλούς φτωχούς έχει η χώρα παρά παόκια.
– Με φωνάξατε λεβέντες; Θα πιείτε κάτι άλλο;
– Ναί ρε μπάρμπα. Πιάσε πάλι μιά ρετσίνα-κόλα επι δύο.
– Με κουστουμάκι θα τη βγάλουμε σήμερα ρε παλικάρια; Τί έγινε, μας έκοψ' ο μπαμπάς το χαρτζιλίκι;
13 σχόλια
Hank
Καταπληκτικό! Συγκινητικό!
GATZMAN
Αυτά είναι!. Μετά το φαγητό της πουτάνας, έχουμε και το κοκτέιλ του φτωχου.
Galadriel
Τελές τώρα!!! Ωραίος βίκας!
Vrastaman
Black label κιόλας, λολ!
poniroskylo
Καλά, με το που το είδα το μήδι, δε γίνεται, λέω, φωτοσοπιά είναι. Το γκουγκλάρω το black-retsina και πέφτω εδώ και λέω, παπά μου, μας έστειλες ... τα είδα όλα. Οι καριόληδες το εξάγουνε και στην Ελλάδα. Να δεις που θα το δούμε αυτό το πράμα μια μέρα και στην Τούμπα, την παγκοσμιοποίηση μου μέσα ...
Desperado
Αστερίες your emminence...
Να προσθέσω πιθανή πηγή για το Black Retsina. Ένα από τα πιο ωραία και απλά cocktail στην Αγγλία είναι το Black Velvet, ήτοι Καμπανίτης (Champagne) με μπύρα stout (συνήθως Guiness). Πέραν του εύγευστου, η διατροφική του αξία είναι τόσο μεγάλη που σε ορισμένες περιπτώσεις δίνεται άπαξ ημερησίως σε ασθενείς νοσοκομείων που αναρρώνουν από εγχειρήσεις (χωρίς πλάκα!).
Vrastaman
Κολλητός στην ΝΥ ετοιμάζεται να λανσάρει ούζο με γεύσεις φρούτων και βοτάνων a la Αbsolut. Συμμετείχα στο beta testing και ν’ν’ κακό!
Jonas
@Βράστα: Χμ! Σίγουρα δε χαλάει τη γεύση του γλυκάνισου;
Vrastaman
Με λεμόνι και πορτοκάλι σίγουρα το πνίγει, αλλά δοκίμασα και με «τσάι και βότανα του βουνού» που φέρνει αρκετά προς αψεντάκι, πράγμα που μου άρεσε. Εννοείται ότι το «ούζο με γεύση» θα αποτελέσει ανάθεμα για κάθε πουριστή σου είδους και εάν έχει οποιαδήποτε εμπορική απήχηση αυτή θα είναι εκτός συνόρων...
GATZMAN
Κάποτε στο παρελθόν είχα κολλήσει μιλάμε να πίνω ούζο με γρεναδίνη. Πολύ κόλλημα μιλάμε
Πάντως συμφωνώ με τον jonas σχετικά με το χάλασμα στη γεύση του Γλυκάνισου. Εχουμε κάνει κάτι ουζοθεραπέιες στο Γκαζμάδιο πέλαγος.Τι να λέμε. Μα τον Βιτόριο Γκάζμαν
Jonas
Χαχα Γκατζ! :D
vikar
Έχμ... Τσκ, φφφ...
Άκους εκεί «οίνος αλα αρκάνα»... Τί πα' να πεί δηλαδή «αλα αρκάνα»;... Αλλάζει με τη σύμφωνη (μή πώ ομόφωνη) γνώμη συντονιστή παρευθύς.
[δέν θα ξανανεβάσεις ορισμό πηγμένος... δέν θα ξανανεβάσεις ορισμό πηγμένος... δέν θα ξανανεβάσεις ορισμό πηγμένος... δέν θα ξανανεβάσεις ορισμό πηγμένος... δέν θα ξανανεβάσεις ορισμό πηγμένος...]
vikar
Το προκάτ κουστούμι αρχίζει να φοριέται, απ' ότι λένε.