Το κατεξοχήν (ψευδο-) άθλημα των νεόπλουτων πρωτευουσιάνων που οργώνουν τα εναπομείναντα δάση για να σακατέψουν ό,τι περισσεύει εντός τους, κάνοντας, κατά την χειμερινή κυρίως περίοδο, νούμερα με τα μεγάλου κυβισμού αγροτικά τους, στα σημεία όπου υπάρχουν λασπώδη μέρη μέσα στα βουνά, κοντά σε ποτάμια, σε υποχιονισμένα σημεία, ή όπου αλλού.

- Πού πήγατε το σαββατοκύριακο;
- Μαλάκα, περάσαμε γαμώ. Πήγαμε για λασπάδες στον Ταΰγετο.
- Μάστα.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε

#1
Khan

Ιρονίκ, μήπως είσαι πλουσιέξ, και γι' αυτό τις υπερασπίστηκες τόσο σθεναρά; Έχεις γράψει κάμποσα ύποπτα λήμματα & οι Ελβετίες...

#2
iron

αν υπονοείς ότι πάω λασπάδες, έχασες...

όσο για το άλλο: σιχαίνομαι τις ταμπέλες (άσε που δεν τις θεωρώ με καμία δύναμη σλανγκ τρόπο σκέψης, άλλο θέμα αυτό), σιχαίνομαι λοιπόν τις ταμπέλες, όποιος και να τις βάζει -αν έλεγε τα διάφορα ο τζονμπλακ για τις μπλεμούνες ή τις κοκκινομούνες το ίδιο θα του έλεγα. Έχω δει τόσους και τόσες να πνίγονται κάτω από αυτές και να κάνουν σχέσεις με (ασυνείδητο, ακόμα χειρότερα) «κριτήριο» αυτό που τους επιτάσσει η ιδεολογία τους ή ο περίγυρός τους και όχι με αυτό που τους καβλώνει και τους συνταρράσσει συθέμελα, είτε γιατί είναι τυφλοί πια, ή γιατί ντρέπονται για το τι θα πουν οι ομοϊδεάτες τους είτε επειδή είναι άτολμοι... και έτσι οδηγούνται σε πλήρες και απόλυτο αδιέξοδο και σε γαμημένα ανέραστες, στην ουσία, ζωές, ανικανοποίητοι και στριμμένοι. Ό,τι και να κάνουν, ακόμα κι αν «ξυπνήσουν» μια μέρα, κι αυτό κατόπιν επιταγών θα το κάνουν κατά βάθος, άρα μηδέν εις το πηλίκον. Αυτό είναι όλο. Θεωρώ ότι εξακολουθούμε και πνιγόμαστε σε ταμπού ξεπερασμένα, αλλά βολικά, υποτίθεται. Και το χειρότερο: νομίζουμε ότι τα έχουμε ξεπεράσει.

έ και ναι, δεν είμαι του βασικού μισθού, αν αυτό εννοείς, αλλά δεν νομίζω κανείς από μας να είναι εδώ μέσα και να έχει την πολυτέλεια και τον χρόνο να κάθεται να γράφει οθονιές και διατριβές για την σλανγκ... Αυτό είναι και το θέμα μου με το σάιτ, παρεμπιπτόντως, ότι έχει αρχίσει να γίνεται πολύ ελιτίστικο και σεχταδόρικο, ένας ιμάγκινας μπήκε με κόπο μετά από χρόνια εδώ χάμου, και πήρε τον πούλο τελικά. τεσπα, ξέφυγα, γκρίνιαξα, τέλος.

#3
iron

φιλικά, ε;

#4
allivegp

Mπορεί όμως και να υποαπασχολείται σε περιστασιακή/αεριτζίδικη δουλειά, που να του επιτρέπει χαλαρή πρόσβαση στο ιντερνέτι εν ώρα υπηρεσίας;

#5
Khan

Πάντα φιλικά, πλάκα έκανα προηγουμένως. Και εγώ είμαι πολύ εναντίον του ταμπελώματος, (εκ πεποιθήσεως αντιουσιοκράτης, αν αυτό δεν συνιστά οξύμωρο σχήμα) αλλά νομίζω όταν κάνεις μια κοινωνιολογική προσέγγιση, είναι γόνιμο να κάνεις μερικές παρατηρήσεις στο στυλ του τζονμπλακ, αρκεί να έχεις συναίσθηση του συμβατικού χαρακτήρα τους. Η σλανγκ είναι συχνά εξαιρετικά ταμπελοποιητική και πάρα πολλά από τα λήμματά μας και από τους ορισμούς ταμπελοποιούν άγρια. Για τα λήμματα δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι οι ορισμοί να αποστασιοποιούνται από τα λήμματα, όταν τα τελευταία ταμπελώνουν άκομψα. Προσωπικά είμαι άεργος κι έτσι έχω ακόμη πιο πολύ χρόνο.
Ως προς τον ελιτισμό δε, δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει... Νόου αηντία...

#6
Khan

ΥΓ Το μόνο που ξέρω είναι ότι περιμένουμε εναγωνίως τα λήμματα επαγγελματικής αργκό δερματοστιχτρώνε της Ποπάουα.

#7
iron

ωραία τα λες κχάν μας, συμφωνώ. όσο για την σλανγκ, ταμπελοποιεί, σαφώς, αλλά (νομίζω) ταμπελοποιεί και συγχρόνως κρίνει αμείλικτα τα πάντα, άρα και τον εαυτό της. Τα λήμματά μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, θεναπώ βιώματά μας, πικρίες μας, πόνοι μας, δικοί μας ή φίλων μας, αναπηρίες μας, κλπκλπ. Αυτή είναι και η υπεροχή της, αλλά και το τρωτό της σημείο (η παρεξηγίσιμη ή παρεξηγητέα απαισιοδοξία της, κεκαλυμμένη από το χιούμορ). Οποιαδήποτε άλλη θέση, εξαιρεί τον εαυτό της και ασχολείται με το Άλλο, το οποίο θέλει να καταργήσει για να μπει στη θέση του. Αν ιδωθεί βέβαια η σλανγκ ως προϊόν των «απόκληρων» αποκλειστικά, τότε κι αυτή ανήκει στην παραπάνω κατηγορία, ναι. Όμως πιστεύω ότι ξεφεύγει απ' αυτό το στενό πρίσμα, είναι μια διεθνής γλώσσα που αφήνει απ' έξω μόνο τον μη πνευματώδη (άρα ανάπηρο) άνθρωπο, αν υπάρχει κάτι τέτοιο στην τελική. Να το πω διαφορετικά: δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μιλήσει (ή να μην έχει γελάσει με) έστω και μια σλανγκολέξη, έστω και ιδιωτικά ή ενδόμυχα ή ασυνείδητα. Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί του κόσμου, θα νιώσουν ότι τους εκφράζει έστω και μία σλανγκ λέξη / έκφραση. Αλλιώς η κωμωδία, η φαρσοκωμωδία, η επιθεώρηση και τα συναφή, φερ' ειπείν, δεν θα είχαν φτουρήσει. Και δεν απευθύνονται σε ένα μόνο κοινό, αλλιώς και πάλι δεν θα είχαν φτουρήσει. Κάθε άλλη θέση ή στάση όμως, προσφέρει γλώσσα για τους υπερασπιστές της, ταμπού για τους αντιπάλους της.

ωχ και κάτι έλεγα για το ελιτίστικο του σάιτ μας, αμπελοφιλοσόφησα και γω, είδες;

#8
iron

χαχα αλλίβε! ναι, αλλά όχι και σεντόνια, και οθονιές και υπερσχόλια και μήδια και πιμιά και (για μερικούς) μοντάρισμα, και και και... ειδικά για μας τους σειρούμπες που δεν έχουμε γεννηθεί και με το πληκτρολόγιο αγκαλιά... εσείς οι νέοι τώρα, παιδί μου (φωνή που τρέμει) μπορείτε και τα προλαβαίνετε όλα πλιο γλήγορα, παιδί μου (φωνή που τρέμει).

#9
allivegp

Επίσης, το σάιτ προσφέρεται για όσους έχουν δουλειά τύπου βάρδια νυχτοφύλακα, ρεσεψιονίστ, ή ένστολου σε φυλάκιο ή άλλη μονάδα-χυμείο κ.ο.κ.