Χρονικά μεταβαλλόμενη φράση (παίζει η ημέρα), με την οποία κρίνεται η εξωτερική εμφάνιση κάποιας.
Δηλώνει τον μη ενθουσιασμό για την εμφάνιση τη κρινομένης, μη απορρίπτοντας όμως την υποβόσκουσα επιθυμία για βραχύβια και βραχυχρόνια σεξουαλική συνεύρεση μαζί της.
Χρησιμοποιείται κατά κανόνα από τον ερωτικά πεινασμένο, ο οποίος κοιτά και κρίνει οτιδήποτε περνάει από μπροστά του, προσπαθώντας, πάντα ανεπιτυχώς, να κρύψει την αγαμοσύνη του. Το εν λόγω άτομο συνοδεύεται συνήθως από φίλο αντιστοίχων επιδόσεων.
Η κατάληξη της βραδιάς είναι σχεδόν πάντα ίδια και δεδομένη.
(Γνωστή μπακουροσυζήτηση: )
-Δες αυτή ρε μαλάκα! (σωστή χρήση του όρου)
-Ποια ρε μαλάκα;
-Αυτή που περνάει με το μαύρο κολάν
-Ε!, για Δευτέρα βράδυ, καλή είναι.
4 σχόλια
patsis
@Galadriel: Ειρωνικό είναι άραγε το γκραφίτι; Δεν καταλαβαίνω. Είναι ο σάτερνταίη νάιτ λαβ ο τύπος;
HODJAS
Λέγεται και για μούφα αμερικάνικες ταινίες (π.χ. τύπου σκυλάκια Δαλματίας, ξανα-μανα ανάλυσέ το κλπ) οτι «για Κυριακή μεσημέρι καλή είναι».
Galadriel
Εμένα που λες μου φάνηκε ότι λέει, καλά, τη δευτέρα έχουμε όλοι νεύρα, το σάββατο που είμαστε όμως χαλαροί δεν μπορείς να δεις πόσο γουγουγού είμαι μωλέ;
Το παράπονο που διατυπώνει ο τύπος εγγράφως είναι τόσο παράλογο που το κάνει πολύ γλυκό: δεν μπορεί να πιστέψει ότι, εφόσον αυτός την αγαπάει εκείνη μπορεί να μην ανταποκρίνεται, γιατί προφ πιστεύει στην απόλυτη δικαιοσύνη και ισορροπία του σύμπαντος η οποία όμως γέρνει προς το Σαββατοκύριακο, συμπαρασύροντας τα θετικά αισθήματα...
Galadriel
...αυτά τα καψουρογκράφιτι δεν είναι υπέροχα; Έχει κι εδώ ένα, ωωωω :)