Ο ψωλαράς, ο πουτσαράς. Υπερθετικά, ο μεγαλοψώλων.
Σλανγκιά του σλανγιωτάτου Ανδρέα του Εμπειρίκου.
Μήπως, μὰ τὸν Θεόν, ὁ μόνος Θεὸς ἦτο ἕνας τεράστιος καὶ παντοδύναμος Ψώλων, καὶ, οὐσιαστικῶς ὑπῆρχαν μόνο ἡδοναί, διὰ τοῦ πανισχύρου Πέους του καὶ τοῦ ὑπερπλουσίου Σπέρματός του χορηγούμεναι;
(Μέγας Ανατολικός, Τόμος 1, σ. 108-109).
5 σχόλια
Khan
Σωστός! Δεν είναι καθαρευουσιανισμός του Εμπειρίκου, αλλά γνήσιος αρχαϊσμός, καθώς βρίσκουμε τη λέξη και στον Ησύχιο, δες εδώ. Αρχαίο συνώνυμο: πόσθων.
Πέον επίσης να σημειωθεί ότι στους (οΘντκ) σχολικούς αστεϊσμούς λέγαμε Ψώλωνα τον Σόλωνα, νομίζω είναι διαδομένο αστείο ιδίως στη δραματική προσφώνηση του Κροίσου «Σόλων, Σόλων» που αντικαθίστατο σε «Ψώλων, Ψώλων» και συνεχιζόταν μετά με έναν έμμετρο βωμολοχικό διάλογο.
Khan
Και στον τόμο 2, σ. 140 ο Μακ Γκρέγκορ χαρακτηρίζεται ως «ὁ φρακοφόρος ψώλων».
σφυρίζων
...και φυσικά το «Σόλων, Σόλων, θέλεις ψώλον;»
Khan
Εύγε που έχεις βάλει το πόσθων στο απάνθισμα αρχαίων μπινελικίων, το ψώλων αντιθέτως φαίνεται ότι είναι πάρα πολύ σπάνιο, δεν φαίνεται να υπάρχει στον Αριστοφάνη λ.χ.
σφυρίζων
Ηλεκτρονικά τουλάστιχον η μόνη αναφορά είναι του Ησύχιου..