Ο χωριάτης, ο επαρχιώτης. Μεταφορικά εννοεί τον άξεστο, τον αγενή, ή αυτόν που μιλάει με το νjι και με το λjι.

  1. Κοίτα ρε τον βλάχο, που κατέβηκε απο τη Λάρ'σα και θέλει να κλαμπάρει όπως κάνουμε στην Αθήνα για να χτυπήσει γκόμενα!

  2. Του είπα ότι δεν μπορώ να έρθω και μου το έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς να πει κουβέντα, ο βλάχος!

  3. Ο συγκάτοικός μου είναι πολύ βλάχος. Μόλις μπει στο δωμάτιο αφήνει τις αρβύλες του στη μέση, γδύνεται, και τα πετάει όλα χάμω. Άσε που όταν πίνει μπύρα ρεύεται και τον ακούνε στο δίπλα!!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
didikong

στον υπερθετικό βαθμό: καραμουρτζόβλαχος

#2
Επισκέπτης

Εδώ κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν ένα σωρό σχόλια από διάφορους πραγματικούς Βλάχους που δεν είναι μέλη του σάιτ, πέρασαν τυχαία, παρεξηγήθηκαν γι' αυτό που διάβασαν και είτε έβρισαν λίγο κι έφυγαν είτε άρχισαν να κατεβάζουν αβέρτα εθνολογικές πληροφορίες περί Αρωμούνων, Κουτσοβλάχων, Κουτσοβλαχικύ Ζητήματος, Μετσοβιτών εθνικών ευεργετών κλπ. κλπ., στις οποίες μερικοί μόνιμοι θαμώνες θα απαντούσαν «ξέρεις κούλαρε, δεν ασπαζόμαστε ό,τι περιγράφουμε» αλλά παρά ταύτα θα έμπαιναν κι αυτοί στο τριπάκι να παραθέσουν εθνολογικά και ιστορικά στοιχεία.

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα!

Πάει, επούστεψαν κι οι Μανιάτες!

#3
Vrastaman

Φίλε Αβγδεζηθίκλ, σε παροτρύνω να γραφτείς στο σάη και να αρχίσεις να ανεβάζεις λήμματα! Άκου «Πάει, επούστεψαν κι οι Μανιάτες!» Τείπες τώρα!

#4
Galadriel

Αυτό που ονειρεύεσαι θα το βρεις εδώ φίλε Σουμουμουντρούκουμ Τσιτσιρή.

#5
patsis

Το "βλάχος" με τη σημασία του ορισμού, δηλαδή χωριάτης, λέγεται πολύ στην Αθήνα αλλά όχι στη Βόρεια Ελλάδα. Τουλάχιστον δεν πολυλεγόταν, γιατί με την (αθηναϊκή) τηλεόραση νομίζω πως αυτή η σημασία της λέξης φτάνει σε όλην την Ελλάδα.

Επίσης, μια άλλη από αυτές τις μικρές διαφορές Αθήνας-Θεσσαλονίκης ή, εν προκειμένω, Αθήνας-Βόρειας Ελλάδας είναι η φράση "πάω στο χωριό (μου)" ενν. για Πάσχα/διακοπές/μια δουλειά. Στην Αθήνα λέγεται για οποιονδήποτε προορισμό καταγωγής κάποιου, όσο μεγάλος κι αν είναι, από πραγματικό χωριό εκατοντάδων κατοίκων μέχρι πόλεις όπως η Καλαμάτα και η Λαμία. Στα βόρεια υπάρχει μια πιο σφιχτή χρήση του χωριού - νομίζω πως δεν θα πει κανείς εύκολα "πάω στο χωριό μου" εννοώντας τη Βέροια ή την Καβάλα. Προφανώς παίζει ρόλο η μεγαλύτερη διαφορά στα μεγέθη Αθήνας-λοιπής Ελλάδας και Θεσσαλονίκης-λοιπής Ελλάδας, αλλά είναι και ιδιωματικά διακριτή χρήση (σόρυ για τυχόν λάθος χρήση των όρων εδώ).

#6
patsis

Επίσης, βλάχος στην Αιτωλοακαρνανία σημαίνει τον τσομπάνη, τον βοσκό, χωρίς καμία εθνοτική σημασία, αξιολογική χροιά ή φόρτιση. Πραγματικά παραδείγματα:

- Μ' αυτόν τον Αλβανό τι σχέση είχε;
- Τον είχε βλάχο στα πρόβατα.

- Αυτή η φωτιά τώρα Φλεβάρη μήνα πώς μπήκε;
- Ε, κάνας βλάχος θα την έβαλε για βοσκοτόπια.

#7
Galadriel

Επίσης σε κάτι μέρη της Αιτωλοακαρνανίας άμα δεν είσαι ντόπιος και περνάς στο δρόμο σε κοιτάζουν με αγνή περίεργη βλαχοχωριάτικη θρασεία επιμονή και δεν παίρνουν το βλέμμα ακόμα κι αν τους κοιτάξεις πίσω. Έχει μια ευθύτητα και μια αυτοπεποίθηση αυτή η συμπεριφορά αν το καλοσκεφτεί κανείς.

Παρά το ενοχλητικό του θέματος αξίζουν εύσημα σε σύγκριση με κάτι άλλους διακριτικούς τύπους που τους πιάνεις να σε κοιτάζουν κουτοπόνηρα "κρυφά" με την άκρη του ματιού τους κι όταν καταλάβουν ότι έγιναν αντιληπτοί στρίβουν από την άλλη γεμάτοι αυθορμητισμό του κώλου.

Επί του λήμματος ένα μάτσο συνώνυμα έχουν καταγραφεί στο λήμμα βλαχαδερό.

#8
jesus

αυτό ακριβώς το βλέμμα το είχα συναντήσει κ κορσική, που είχα πάει εκτός τουριστικής σαιζόν κ είχαν μείνει μόνο οι ντόπιοι. ελλαδάρα η κορσική.

#9
HODJAS

Προφανώς παίζει ρόλο η μεγαλύτερη διαφορά στα μεγέθη Αθήνας-λοιπής Ελλάδας και Θεσσαλονίκης-λοιπής Ελλάδας, αλλά είναι και ιδιωματικά διακριτή χρήση (σόρυ για τυχόν λάθος χρήση των όρων εδώ).

Μια παρατήρηση διότι αναπαράγεται μια (τόσο λάθος όσο και προβεβλημένη) αντίληψη:

Δεν υπάρχει δί-πολο Αθήνα-Θεσσαλονίκη ούτε τρί-πολο Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Επαρχία αλλά Πρωτεύουσα-Επαρχία (όπως σε όλον τον κόσμο).

Όμως ούτε κι αυτό είναι ακριβές όσο το "Λαός & Κολωνάκι".

Άλλωστε το πρόθημα βλαχο- με κοινωνικό νόημα επινοήθηκε από μια παρέα εστέτ στο Κολωνάκι περί τον Μεσοπόλεμο.

#10
patsis

Κοίτα, εγώ ξέρω ότι το "χωριό" το λένε στην Αθήνα με αυτήν τη σημασία. Από κει και πέρα, ξέρω ότι στην Κεντρική Μακεδονία που έχω ζήσει και κινηθεί πολύ (Θεσσαλονίκη, Νομός Πέλλας, Νομός Ημαθίας, επαφές από Νομό Κιλκίς) αλλά και, με λιγότερη σιγουριά, σε όλην την Μακεδονία, το "χωριό" το λένε για μικρούς οικισμούς - για τον τόπο καταγωγής λένε "θα πάω στα μέρη μου", "θα πάω στην πατρίδα μου" (αν είναι κάπως μακριά) κλπ.

Αν σε καταλαβαίνω καλά, λες ότι δεν είναι δίπολο "Αθήνα-Θεσσαλονίκη" αλλά "Πρωτεύουσα-Επαρχία". Αυτή η διάκριση που κάνεις μήπως ανάγεται περισσότερο σε συζήτηση περί νοοτροπίας των Ελλαδιτών για την χώρα τους; Σε περισσότερο κοινωνικό-ιστορικό επίπεδο, παρά σε γλωσσικό;

Εγώ προσπαθώ να πω κάτι διαφορετικό και, ήλπιζα, απλούστερο. Ότι σε συμφραζόμενα τύπου "πάω στον τόπο καταγωγής μου":
1. Στην Αθήνα (=λεκανοπέδιο Αττικής) λένε "πάω στο χωριό μου" ενώ στη Θεσσαλονίκη (=κεντρική Μακεδονία, ίσως και σε όλην τη Μακεδονία) δεν το λένε αυτό.
2. Μια εξήγηση θα ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ότι η Αθήνα είναι τουλάχιστον πενταπλάσια από οποιαδήποτε άλλη πόλη ενώ η Θεσσαλονίκη είναι το πολύ διπλάσια, γι' αυτό και η χαλαρότητα των Αθηναίων στη χρήση της λέξης "χωριό".
3. Εγώ όμως, προσωπικά, πιστεύω ότι ακόμα και αυτό να ισχύει, δεν εξηγεί πλήρως το φαινόμενο αλλά ότι εμφιλοχωρεί και ιδιωματισμός.
4. Για τον όρο ιδιωματισμός δεν είμαι σίγουρος ότι είναι σωστή η εδώ χρήση του.

Είναι σα να έλεγα ότι στην Αθήνα λένε "πολυκατοικία", αλλά στη Θεσσαλονίκη λένε "οικοδομή". Μπορεί να μην είναι γεωγραφικά απολύτως ακριβές το δίπολο (όπως λέω στο εκεί σχόλιο) αλλά νταξ, σε καμία περίπτωση δεν είναι και οφ.

#11
soulto