Το «σε γάμησα μικρό» αποτελεί ακραία εξευτελιστική βρισιά, γιατί είναι φρικτό να μας έχει γαμήσει κάποιος στην ευαίσθητη τρυφερή ηλικία μας. Πρβλ. το λήμμα: «Αυτά μας τά 'πανε πολλοί, μας τά 'πε κι ένας Γάλλος. Αν δεν γαμήθηκες μικρός, θα γαμηθείς μεγάλος», και δε φταις εσύ, φταίω εγώ, που δεν σε γάμησα μικρό.

Από την άλλη, ο θείος ή μπάρμπας είναι (ιδίως στην ελληνική κοινωνία) ένα πρόσωπο με ισχύ, που μεταφράζεται στο ότι γαμάει και σπέρνει, χωρίς όμως να χάνει και την οικειότητα με τους γαμουμένους. Πρβλ. την μεγάλη σάγκα του μπάρμπα στο σάιτ μας (υπάρχουν κι άλλες πλην του φραπέ!), ενδεικτικά μπαρμπόιλ, έχει μπάρμπα στην Κορώνη, δώσε και μένα μπάρμπα.

Συμπερασματικά, είναι μια εξευτελιστική βρισιά, που σας συνιστούμε να την χρησιμοποιήσετε σε βρις-οφ.

Ασίστ: Ψυχομανιακός.

Βρις- οφ:
- Εντάξει, φίλε έχεις δίκιο! Το παραδέχομαι, φταίω εγώ. Εγώ φταίω, μέα κούλπα! Φταίω εγώ, που δεν σε γάμησα μικρό!
- Όχι, όχι, εγώ φταίω που δεν σε γάμησα μικρό, να με λες και θείο!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
HODJAS

Θυμίζει το κουιζ:

Ναυαγεί η μάνα κι η κόρη σ' ένα ερημονήσι.
Ναυαγεί εκεί κι ένας νέγρος μετά απο 6 μήνες.
Μετά απο 3 μήνες η μάνα τον φωνάζει «θείο» κι η κόρη «παππού».

Πώς γίνεται;

Απάντηση: Δε γίνεται, αλλά τις έχει αλαλιάσει και τις δυο στον πούτσο και λένε ο,τι να' ναι...