Εκ του Α.Σ.Ε.Π. + τουρκ. κατάληξη –τζής (άρρεν) / τζού (θήλυ) + παρεμβολή ευφωνικού «α», δηλ. αντί ασεπτζού, όπως π.χ. πασοκ-α-τζής έναντι του τουρκομερίτικου: πασοκζτή / πασοκτσή.
Σκωπτικό σχόλιο έναντι κατηγορίας γαμπριζόντων τακτοποιημένων νεαρών γυναικών, που λυσσάξανε να περάσουνε Α.Σ.Ε.Π., περάσανε, διορισθήκανε, λυσσάξανε να βυσματωθούν σε καλή θέση και κοντά στο σπίτι τους και τώρα λυσσάνε να βρούνε γαμπρό (μετά θα λυσσάξουνε να κάνουνε παιδί-να πάρουνε αβέρτα άδειες και να την πέσουνε κ.ο.κ.). Πρόκειται λοιπόν, περί νεάνιδος, ήτις βγάνει τα μάτια της στο διάβασμα, ουχί όμως εμφορουμένη υπό των υψηλών ιδανικών της γνώσεως, της προσφοράς εις το κοινωνικόν σύνολον, της ευγενούς άμιλλας κτλ αλλά διά να βολευθεί εις το Δημόσιον και εις την συνέχειαν να γιομίσει τον τόπο με τον κώλον της και με τους απογόνους της, διαρκώς γκρινιάζουσα διά την παρούσαν κατάστασίν της και διαρκώς αποβλέπουσα εις καλυτέραν θέσιν εις την κοινωνίαν, το οποίον συνήθως και επιτυγχάνει είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπον.
Ο εντοπισμός του είδους είναι ευχερέστατος, δεδομένου ότι συνήθως, χάνουν προώρως το χιούμορ τους και γερνάνε γοργά, δηλαδή μετατρέπονται σε θχιά ως διά μαγείας (αντιθέτως προς τον Φάουστ), ήτοι δίνουν ψυχήν και εις αντάλλαγμα παίρνουν αντίς να χάνουν χρόνια. Αι δοσοληψίαι με τον Εωσφόρον βλάπτουν.
Η μελλοντική πορεία του είδους είναι προδιαγεγραμμένη, το οποίον γνωρίζουν και αποδέχονται ανεπιφυλάκτως, ήδη προ των εξετάσεών τους ενώπιον της ονοματοδοτούσας το είδος των, ανεξαρτήτου αρχής: Τρέπεται εις κλώσσαν, διότι μόνον τα παιδιά της την ενδιαφέρουν, τα οποία φυσικά, στερουμένη και η ιδία ηθικών αρετών, θα γίνουνε σαν τα μούτρα της. Άλλωστε, δεν θα διστάσει να μυκτηρίσει ερήμην τους ακόμα και τα ίδια της τα τέκνα, των οποίων αποκρουστικά σκίτσα συνήθως φέροντα υπότιτλον προσφιλούς προσώπου των (βλ. «η μαμά», «ο μπαμπάς», «ο θείος Νικόλας» κλπ), θα αναρτά εις τον τοίχον, θεωρούσα αυτά «ταλέντα» και εαυτόν «ήρωα», (που τα καταφέρνει να τα φέρει βόλτα με τόσο μικρό μισθό, πολλή δουλειά, υποχρεώσεις, δύστροπο αφεντικό, μπήχτη προϊστάμενο κτλ), κουσκουσουρεύοντας με τας συναδέλφους της εν ώρα εργασίας, τας οποίας με την σειράν τους θα θάπτει, ότε κάθε μια απο δαύτες υπάγουν εκεί που και ο βασιλεύς μεταβαίνει ασυνόδευτος.
Ψυχοκοινωνικαί αντενδείξεις:
- Η εργασία, αυτή καθ' αυτή, ποσώς θα την ενδιαφέρει και θα απεχθάνεται ιδιαιτέρως τας ευθύνας και τας πρωτοβουλίας.
- Θα εκτελεί χειρωνακτικήν εργασίαν ως επί το πλείστον, δεδομένου ότι αι αρμοδιότητές της θα περιορίζονται εις το να νίπτει τας χείρας της (αλλά και ανομήματα συναδέλφων της), όταν πρόκειται περί ανάληψιν ευθύνης αλλά και εις το λιμάρισμα των ονύχων της, μετά ζήλου αποδρώντος καγκελοφάγου βαρυποινίτου των φυλακών Σινγκ-Σίνγκ.
Θα καταστεί η χονδροκώλα μανδάμ εις το πρωκτόκολλον (!) η οποία θα παραλάβει μετά θυμηδίας την αίτησίν σου και κατόπιν θα βγάλει παραπεμπτικόν για Άννα-Καϊάφα-Πιλάτο-Γολγοθά κλπ.
Ιατρικά παραφερνάλια:
Θα παρουσιάζει απότομον πτώσιν του ενζύμου της ευγενείας, ενώπιον ευγενικών, νεαρών ή διστακτικών ατόμων, με ραγδαίαν απωλείαν της αισθήσεως του πληθυντικού αριθμού και της συναισθήσεως της πραγματικής θέσεώς της (βλ. κατωτέρω).
Θρησκευτικαί παρενέργειαι:
Θα προσηλυτισθεί εις το Καθολικόν δόγμα, εμφανίζουσα παράκρουσιν ταυτίσεώς της με δυτικόν προκαθήμενον, η οποία μετράται με την κλίμακα των καρδιναλίων, ήτοι:
- Αν έχει θέσιν κλητήρος εις δικαστήριον, φέρει ύφος τουλάχιστον Αρεοπαγίτου = 40˚ cardin.
- Αν έχει θέσιν πολιτικού προσωπικού εις στρατιωτικήν υπηρεσίαν, φέρει ύφος τουλάχιστον Αρχιστρατήγου = 50˚ cardin.
- Αν έχει θέσιν νοσοκόμου πάπιας εις νοσοκομείον, φέρει ύφος τουλάχιστον Αρχιάτρου = 60˚ cardin.
- Αν έχει θέσιν γραμματέως εις υπουργείον, φέρει ύφος τουλάχιστον Υπουργού = 70˚ cardin.
Αν έχει θέσιν αληθούς εξουσίας = tilt
Οι κατά πεποίθησιν εργένηδες, οφείλουσιν να τας εξορκίζωσιν με τον απήγανον και να κάνουνε και κανά ευχέλαιον (καλού-κακού).
Οι λοιποί, ας δοκιμάσωσιν την τύχην των, προκειμένου να εξασφαλίσωσιν φαΐ και σεξ μετρίου ποιότητος (άνευ φαντασίας).
— Ρε σύ, να πάρω τηλέφωνο τη Χριστίνα να φέρει τις φίλες της, να κάνουμε καμιά κατάσταση;
— Άσε με ρε, με τις ασεπατζούδες ! Δεν τις βλέπεις που κάνουνε κρά για γαμπρό; Δεν έχω καμία όρεξη να ξυπνήσω αύριο με καρούμπαλο στο κεφάλι και βέρα στο χέρι...
15 σχόλια
xalikoutis
ακραία καλό
να συμπληρώσω την πολύ εύκολη ανίχνευση των γυναικών αυτών καθώς διέρχονται πρώιμο στάδιο της μεταμόρφωσης σε ασεπατζούδες, ανίχνευση η οποία είναι αρκετά έυκολο να γίνεταιεις τα μέσα μαζικής μεταφοράς που ευνοούν την προσεκτική παρατήρηση:
απολύτως ανέμπνευστο ντύσιμο (π.χ. τζην πατελόνι σωλήνας και παπούτσια αυτά τα φλατ της μπεμπέκας με στρογγυλή μύτη που δεν ξέρω πως τα λένε) - απολύτως ανέμπνευστο μαλλί.
κράτημα σφιχτά εις το στήθος φακέλου περιέχοντα το απαύγασμα της πνευματικής παραγωγής των ΚΕΠ αυτής της χώρας, ομού με το βιβλίο του proficiency, τα σήματα, βοηθήματος προετοιμασίας του ίδιου του ΑΣΕΠ, ή κάποιου βιβλίου αυτοανάπτυξης
ατέρμονες συζητήσεις στο κινητό όπου επικρατούν ανερυθρίαστα οι εξής όροι της σύγχρονης vulgata: μόρια (ΑΣΕΠ), βεβαιώσεις, επικύρωση, μαμά, προϋπηρεσία, πιάνεται, δεν πιάνεται, πιστοποίηση, μαγείρεψες, βράδυ, μετάφραση (διπλωμάτων), τρέχω, πήγα, δεν πήγα, αναγνώριση (διπλωμάτων), εξετάσεις, μάθημα, έληξε, βγήκαν, δε βγήκαν/(αποτελέσματα), μονάδες, κλείσε, πάρε, ο Νίκος, προκύρηξη, ο Τάκης, η Μαρία, ο μπαμπάς, διορισμός, ΦΕΚ, σχολή, προθεσμία, η θεία, που είστε, καφέ, άδεια, κοιμήθηκα, καλά, μπα.
«Kill them all; let ΕΚΕΠΙΣ sort them out,»
Ο ΑΛΛΟΣ
Ο χαρακτηρισμός ισχύει και για τη συνέχεια της ζωής τους:
[I]Άλλοι παντρεύονται νωρίς, κι άλλοι παιδιά γεννάνε,
για μια καλή μετάθεση τα νιάτα τους πουλάνε.
[/I]
(Ανωνύμου του Έλληνος.)
HODJAS
Α ! Να προσθέσω οτι η συνδικαλιστική τους δράση άρχεται άμα τω διορισμώ τους (βλ. κανά χρονο-επίδομα, αναδρομικά κτλ).
Hank
Για τις καθηγήτριες (τουλάχιστον) παίζει πάντως και το άλλο. Ότι διορίζονται σε κάτι Ιφκίνθους, αποκόπτονται από την κοινωνική τους ζωή, κι όταν με το καλό γυρνάνε σε κάποια πόλη είναι άνω των 36 και τρέχουν όπως όπως να παντρευτούνε.
Χότζα, αναδεικύεσαι καλός και στα σεντόνια. Εύγε! Μια που δεν βάζεις λίνκια, να υποδείξω το ασεπάς, ο, το μοριοδότηση, και το χειρωνακτική εργασία, η, μεταξύ άλλων.
Ο ΑΛΛΟΣ
Α, Χανκ, μην το λες. Η θητεία σε μικρονήσια είναι συχνά ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στη ζωή του καθηγητή /της καθηγήτριας. Εξαιρούνται βέβαια εκείνοι/ες που αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω συζύγους και παιδιά, αλλά για τους υπόλοιπους είναι μέγα λαχείο. Άσε που πολλοί φεύγουν μόνοι και γυρίζουν ζευγαρωμέοι.
ΥΡΕΡΤΗ Travel!!
johnblack
Καθόλου κακό, αλλά βρε χότζα μου εκεί στις τελευταίες παραγράφους για τις ψυχοκοινωνικές αντενδείξεις και τα παραφερνάλια, μου φαίνεται το 'χασες λίγο, διότι απλά περιγράφεις τον κλασικό έλληνα δημόσιο υπάλληλο, με την αγένεια, τον εφησυχασμό, τη μικροαστική νοοτροπία, τα κόμπλεξ του κλπ, θέμα που κττμγ έχει «καεί» από την υπερεκμετάλλευση. Φρονώ δλδ οτι γενίκευσες υπερβολικά, και στην τελική η συντριπτική πλειοψηφία των νεοελλήνων εμπίπτει one way or another στον ορισμό σου. Το πόνημά σου εντάσσεται σε μια μακρά παράδοση λιβελογραφημάτων του στιλ «η Δυστυχία του να Είσαι Έλληνας» του τιτάνα της διανόησης Νίκου Δήμου...
χαλικ: αυτό με τις συζητήσεις στο κινητό έσκαψε.
HODJAS
Έχεις δίκιο ! Δεν μπορούσα όμως ν' αποφύγω τον πειρασμό ...
Galadriel
Τρέπεται εις κλώσσαν, διότι μόνον τα παιδιά της την ενδιαφέρουν [...] των οποίων αποκρουστικά σκίτσα συνήθως φέροντα υπότιτλον προσφιλούς προσώπου [...], θα αναρτά εις τον τοίχον, θεωρούσα αυτά «ταλέντα» και εαυτόν «ήρωα»,
Ενδεχομένως είμαι περίεργη εγώ (βλ. και ασαράντιστος είσαι;, σχόλιο 23/5), σο μην το πάρεις της μετρητοίς, αλλά ετούτο το θεωρώ ύβρη.
Δεν πα να ναι η άλλη η χειρότερη σε όλα, το να μετατρέπεται σε κλώσσα και να την ενδιαφέρουν μόνο τα παιδιά της, είναι το μόνο που επιβάλλεται να κάνει και η μόνη της ελπίδα για τον παράδεισο.
Τα καλικατζούρια που σχεδιάζουν με τα άτσαλα στρουμπουλά χεράκια τους (που στην βάση των δαχτύλων στο πάνω μέρος της παλάμης έχουν ακόμα τελίτσες βαθουλίτσες), δεν τα θεωρούν αριστουργήματα οι μανάδες (η πλειονότητα τεσπά): αποτελούν ένδειξη πως τα μικρά ποντικάκια που γέννησαν μεταμορφώνονται σε ανθρωπάκια με δεξιότητες - έστω κι αδέξιες - και βοηθούν στο να τα θυμούνται όταν αναγκαστικά είναι μακρυά τους. Δεν έχω ζωγραφιές των παιδιών μου στο γραφείο μου, αλλά έχω δει άλλες μανάδες που βάζουν και, τώρα (ίσως όχι τόσο παλαιότερα, την λέω την αμαρτία μου) τις καταλαβαίνω.
Δεν καταλαβαίνω για πιο λόγο μπορεί τα ανωτέρω να είναι κατακριτέα (εν αντιθέσει με όλα τα υπόλοιπα που αναφέρονται σε αυτό τον μεγάλο ορισμό) και τί εναλλακτικές προτείνονται. Παίζει το «δεν το γνωρίζω το θέμα» αλλά αν δεν το γνωρίζεις πώς το απορρίπτεις και μάλιστα χλευάζοντας.
HODJAS
Ντάξει ρε παιδί μου, μια κουβέντα είπαμε. Μπάααααα. Μανάδες είναι, τί να κάνουνε, αλλά η συμπεριφορά τους είναι πιο φασόν κι απο τα σχέδια των παιδιών τους, τα οποία τους είναι όχι μοναδικά (όπερ κατανοητόν) αλλά μονάκριβα. Μονάκριβοι λοιπόν όλοι οι νεοέλληνες και τα' δαμε τα χαΐρια. Ο καθένας μας πιο κακομαθημένος απ' τον άλλο κι άντε να λειτουργήσουμε σα σύνολο με 11 εκατομμύρια σταρχιδιστές αρχηγούς. Από την εποχή των μηδικών πολέμων περιμέναμε ως την εποχή του Ρεχάγκελ, να δούμε (έστω και στιγμιαία) σύμπνοια ...
vzoom
μάλλον δεν έχεις μείνει ξαγρυπνος 2-3 μέρες για τους μονάκριβους. και σίγουρα δεν έχεις δει τον 5χρονο να πετάει τα χαρτιά στο καλάθι των σκουπιδιών και να σκέφτεσαι « αυτός κάνει κάτι καλό. ίσως υπάρχει ελπίδα...να γλυτώσουμε από όλους αυτούς που επειδή έχουν κώλο έχουν και γνώμη..»
HODJAS
Gli opinioni sono come i coglioni = Ogni uno ha i suoi ...
vzoom
δεν έχουν όλοι μπαλλάκια....
άλλο εννοείς αλλά δεν μεταφράζεται από το arsehole (coglioni : και μαλάκας αλλά όχι arsehole με την κυριολεκτική έννοια)
poniroskylo
@ hodjas Ωραίο. Είχες ρέντα.
Fotis Nitsiopoulos
και εις την συνέχειαν να γιομίσει τον τόπο με τον κώλον της και με τους απογόνους της....
Απίστευτος Χότζας. Τα σπάει το λήμμα!! Εύγε. Μ΄άρεσε που διατηρείς το ύφος του Λασκαράτου δίνοντας άλλον αέρα στο λήμμα. Ακόμα γελάω με τον κώλο της
Fotis Nitsiopoulos
ιδού ο άνθρωπας