Σλανγκιά εστιατόρων που αφορά το μέγεθος της (μικρότερης του κανονικού) μερίδας φαγητού που σερβίρεται στους κουτόφραγκους τουρίστες. Οι τελευταίοι εν τούτοις οφείλουν όχι μόνο να είναι ευχαριστημένοι, αλλά και να μας ξανάρθουν για να μαθαίνουν, εφόσον όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια. Γιατί δηλαδή, άσκημα τους πέφτει ολίγη από γκρηκ μουζάκα ;
Η συγκεκριμένη ορολογία ήταν σε κατά τα φαινόμενα ευρύτατη χρήση (μεταξύ σερβιτόρων, μαγείρων και υπευθύνων καταστήματος) στις τουριστικές περιοχές της χώρας τουλάχιστον κατά την δεκαετία του '90, και το «ξου» δεν προέρχεται από το «ξευτίλα» αλλά από το «ξένος», ήτοι αλλοδαπός.
Εννοείται ότι η αντίθετη της «ξου», «μερίδα -ε» οφείλει το όνομά της στους ιθαγενείς στους οποίους και σερβίρεται.
Σημειωθήτω ότι την ύπαρξη των μερίδων ξου και των ομογάλακτών τους μερίδων ε είχε προ ετών ανακαλύψει και αποκαλύψει στο πανελλήνιο με γνήσια αγανάκτηση αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, από αυτά που είχαν ευνοήσει με ασυντόνιστες πράξεις και συντονισμένες παραλείψεις την καλλιέργεια αυτού του είδους ανθέων ανά την επικράτεια.
(Από μνήμης αυτό το τελευταίο, δεν μπορώ να βρω στοιχεία ρε γαμώ τα καλαμαράκια μου τα κατεψυγμένα).
Όσο για την κουζίνα, α, η μεσογειακή εκτιμάται πλέον παγκοσμίως, γι αυτό κι εμείς την προσφέρουμε στους ξένους στις γνωστές «μερίδες -ξου» για να μην τους κακομαθαίνουμε.
(εδώ).
10 σχόλια
Vrastaman
Στος! Φυσικά σε τουριστικές περιοχές υπάρχουν και οι (φθηνότερες) «ελληνικές τιμές» προς ντόπιους για προιόντα όπως εμφιαλωμένα νερά κ.ταλ.
deinosavros
Θξ Βράστα, αλλά σίγουρα οι «ελληνικές τιμές» είναι μικρότερες ; Γιατί αν είναι σαν τις ελληνικές μουνόψειρες του ανέκδοτου, fuck them and leave them...
Vrastaman
Βλέπω το σημείο σου, τόσο το δικό σου όσο και το δικό μου παράδειγμα είναι μάλλον παλαιάς κοπής.
Οι ξένοι τουρίστες σήμερα πληρώνουν λιγότερα από τους ιθαγενείς λόγω tour operator, πολλοί δε κερασφόροι Έλληνες πρό-θυμα πληρώνουν παραπάνω για να φάνε μερίδες ξου που επιτήδειοι ταβερνιέ τους σερβίρουν για φιούζιον νουβέλ κουιζίν και δεν συμμαζεύεται.
deinosavros
Σε μεγάλο πιάτο, με μιά κουτσουλιά φαΐ στη μέση μη χέσω, αλλά στυλάτο ντεμεκ σερβίρισμα και ευχή «καλή απόλαυση» (!!!), αν και αυτά αφορούν άλλου είδους φαγάδικα-δηθενιές, αλλά τεσπα μου ήρθε και τα 'γραψα.
Here that we say them, αν και δεν έχω επαφή με αυτού του είδους τον τουρισμό, δεν νομίζω οι όροι «ξου» και «ε» να χρησιμοποιούνται πλέον, γι αυτό και τους προσδιόρισα χρονικά στο λήμμα.
Galadriel
Αυτό το «καλή απόλαυση» πόσο εμετικά δήθεν!!! Λες και παίζει να έχεις κακή απόλαυση, ςτφ ήθελα να ξερα ποιος το σκέφτηκε πρώτος. Τ. «καλή όρεξη» λένε στους πεινάλες τα μαγειρία, δε θα πούμε εμείς τους πελάτες μας πεινάλες. Αντιθέτως αγάπη μου, ο πεινάλας την έχει την καλή την ακόρεστη την όρεξη, ο χορτάτος πρέπει να λάβει την ευχή του γκαρσονιού. Δε μας χέζεις ρε νταλάρα.
deinosavros
Πιθανόν κάποιος καραγκιόζης να ήθελε να μεταφράσει το «enjoy your meal» ή κάτι τέτοιο.
Galadriel
Εύχομαι να το απολαύσετε, ίσως τότε. Άντε, πάσταδγιάλα. Όχι γκουντ τζόυ σας. Έλεορ.
MXΣ
«Εύχομαι να απολαύσετε ένα καλό γεύμα», ή κάτι τέτοιο...
deinosavros
Gala, don't look for flippers in the desert...
deinosavros
Λοιπόν το «καλή απόλαυση» το ξανάκουσα το Σάββατο σε μιά απλή ταβέρνα χωρίς δηθενιές κλπ. Προφ θα γούσταρε η πελατεία να το ακούει οπότε μάλλον το έφερε μαζί της και το επέβαλλε κατά κάποιον τρόπο (Ύδρα γαρ...). Πάντως ήτανε ψιλοσουρρεάλ να το ακούς ανάμεσα στη βιτρίνα με τα κατσαρολόταψα και στο «πιάσε ένα καρτούτσο»...