Επίθημα της αργκό και καθομιλουμένης, που κοτσάρεται συνήθως σε ουσιαστικά για να προσδώσει ειρωνεία.

Από το αγγλικό παραγωγικό επίθημα -ation.

Στα παραδείγματα, ήδη καταχωρισμένα λήμματα στο σάιτ.

Svalutation από τον μεγάλο Adriano Celentano (από allivegp, 08/11/12)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Vrastaman

Απ τα δυο, το -είσον είναι το πιο χάρντκορ μου φαίνεται.

#2
tryager

Το θέμα με την χρησιμοποίηση καθιερωμένων ή νέων ή εφήμερων ξενισμών στον προφορικό λόγο δεν είναι μόνο να προσδώσει έναν ειρωνικό τόνο, αλλά μπορεί να εκφράζει μια πολύ πιο ευρεία συναισθηματική διάθεση [..για το –ation]: χαλαρότητα, χαριτωμενιά, οικειότητα, τρυφερότητα κτλ. Μην ξεχνάμε ότι η γλώσσα εκφράζει τα πολυποίκιλα και ευμετάβλητα συναισθήματα και τους λογισμούς του ανθρώπου ….τι προσλαμβάνει από το περιβάλλον “incoming”, τη δική του θέση και μετά από επεξεργασία “CPUs “ έχουμε τον παραγόμενο ξενισμό…

#3
joe909

και Κυριελέησον.

#4
MXΣ

Παλαιότερα η κατάληξη -εξ έδινε και μιά ξενικότητα, ένα κύρος, μιά πχοιότητα αλλά και λίγο σεξ βρε αδερφέ σε διάφορα προιόντα όπως «πλυντηρέξ», «σπορτέξ», κλπ (βάλτε κι άλλα παραδείγματε ωρέ!). Κάτι που πέρασε και στον ελληνικό κινηματογράφο ως ειρωνία (αλλά δεν μου 'ρχεται τίποτα!)

#5
Vrastaman

Είναι θέμα χρόνου και το πρόθημα i- να ευτελισθεί τοιουτοτρόπως.

[img]http://4.bp.blogspot.com/-ebAgqIvTNCo/Tq8HC_UgX-I/AAAAAAAAAhk/547Y39L8ZF8/s1600/isouvlaki_logo_200.png[/img]

#6
MXΣ

το ένα τελειώνει σ'εξ και τ'άλλο αρχίζει από άι...

#7
Vrastaman

i-ετς!

#8
Khan

Μερικά από αυτά κάνουν λολοπαίγνιο με το Κύριε ελέησον, όπως το κυριλέησον και προσφάτως το φιλελέησον, όταν κάποιος θεωρεί τον φιλελευθερισμό ως γιατρειά δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.