στανταράκι1 ακόμη ορισμός

Τα ταπεινά μου σέβη.

Άλλα στανταράκια που τα ξέρουν σχεδόν όλοι με τ' όνομά τους: Ότομν Λίβς, Σάμερταιμ, Τέικ μι του δε μούν.

Εισιτήρια και κρατήσεις εδώ

Με το ίδιο λήμμα δεν αναφερόμαστε και στα ματς στο στοίχημα που είναι «σίγουρα» και πληρώνουν (ή γεμίζουν τον κουβά);

Swsti i paratirisi tou filou, prepei na prostethei ki auto ston orismo

να γίνει λήμμα, λοιπόν. εμένα η μαμά μου δε μ'αφήνει να παίζω τέτοια.

...βάλε και το «There's No Sunshine When She's Gone» ιερέα...

Μ, ναί, άν και δέν θα τό 'λεγα τζαζάκι το συγκεκριμένο. Σίγουρα, παίζουν πολλά στανταράκια που δέν είναι τζάζ, αλλα είναι πίχί ρόκ (σμόουκ όν δε γουότερ), ή πόπ (γιέστερντεϊ) και τέτοια... Και φυσικά, τα περισσότερα 'π' αυτά έχουν ερμηνευτεί και τζαζιστικά.

Τελικά, δίκιο στη Μές, με την έννοια οτι ο όρος προέρχεται μέν απο την τζάζ αργκό, αλλα δέν αφορά αποκλειστικά τζάζ κομμάτια.

Και τί είναι «τζάζ» όμως;... Και τί 'ναι «αργκό» απ' την άλλη; (ούπς)

Ε, τώρα Παπά μου, με αυτή την έννοια και το Take me to the moon χάρντλι τζαζ μου φαίνεται, δεδομένου ότι παίζει σε χίλιες εκτελέσεις (οκ, και μια τζαζ, αλλά δεν το λες και τζαζ κομμάτι). In other words, το What a wonderful life παίζει για τζαζ; Υπάρχει και σχετικό επεισόδιο του Sex and the City όπου η Κάρυ έβγαινε με έναν μουσικό της τζαζ και της έσπασε το μουνί με τα σαξόφωνα χαχαχαχ

Τεσπά είμαι η τελευταία που μπορώ να έχω άποψη, ως εντελώς άμουση με όλες τις έννοιες της λέξης.

Και τώρα αφού το λύσαμε κι αυτό, μπορούμε να απογειωθούμε με τα φιλοσοφικά ερωτήματα που έθεσες συμπληρώνοντας ενδεχομένως και το τί είναι ο άνθρωπος.

εγώ πάντως στανταράκια δεν έχω ακούσει να χαρακτηρίζονται κομμάτια άλλου είδους από τζαζ. το παρανόιντ δεν το λες στανταράκι κ ας το ξέρει η κοινωνία ολόκληρη, όπως κ να το κάνεις...άποψή μου δηλαδής κ μη χαλαστούμε κ στην τελική για τον μάιλς κ την κωλοτρομπέτα του τού καραγκιόζη ναούμ.

Έτσι. Αλλιώς θα ανεβάσω μήδι με Χρύσπα.

γειά σου ρε τσαντίλα ιησού!

In jesus I trust.

Μές, το Τέικ μι του δε μούν είναι απ' τα τζαζέστερα στανταράκια βασικά.

Σε συλλογές στανταρακιών, τα λεγόμενα «φέικ μπούκ» (όχι φέις μπούκ), βρίσκεις μέσα το Γιέστερντεϊ (Μπίτλς), το Αμέιζιν γκρέις (παραδοσιακό) και άλλα «μή τζάζ» --μή με βάζετε να ψάχνω τώρα.

Και βέβαια, έχεις καινούργιους τζαζίστες να το γυρνάν ξανά στην πόπ (Μέλνταου, Μεθίνι, Δε Μπάντ Πλάς...) και να παίζουνε κομμάτια απο Νίκ Ντρέικ, Νόρα Τζόουνς, Νίλ Γιάνγκ, Ντέιβιντ Μπάουι, Πίξιζ, Ρέντιοχεντ, Σάουντγκάρντεν, Νιρβάνα και ένα σωρό άλλα, κάποια απο τα οποία μπορεί σε πενήντα χρόνια να θεωρούνται στανταράκια απο τους μελλοντικούς τζαζίστες. Άλλωστε, αυτά που τώρα θεωρούνται στάνταρ, συντέθηκαν σε δεκαετίες που δέν υπήρχε ακόμα καλά καλά ρόκ...

Μέα κούλπα.

Mea culpa = Up a camel.

[«μέα κούλπα»;... ορίστε μας... εδώ μιλάμε σοβαρά για μουσική, κι' η άλλη σκέφτεται τον κόλπο της... βρε καλά τα λέει ο τσιώλης...]

Η Βρασταμάνιος θεωρία της σχετικότητας. Μέσω αναγραμματισμού παράγονται νέες σχέσεις και νέα νοήματα.
Αναγραμματισμός=αλλαξοκωλιά λέξεων;
Αναγαμματισμός=;

Το Αναγραμμαντείο περικλείει το απαύγασμα όλης της ανθρώπινης και μη σοφίας! Anagrams – Ars Magna, η μέγιστη τέχνη!

Ε ρε τι πλούτο μας είχαν αποκρύψει τα νεφελίμ!