Ορισμοί από pelegrino (20)
Εμφανίζονται 1-10 από 20

Στα αγγλικά δεν σημαίνει και πολλά. Στα Greeglish απλά η πανσέληνος.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για υπόδειξη στα ελληνικά ειπωμένη από κάποια κορυφή του Ταϋγέτου ή του Πάρνωνος ή έστω του Μυστρά, μάλλον από αλλοδαπό ξεναγό εννοώντας:

Να η Σπάρτη!

Η Ελληνική φράση «Παππού ακούμπα αλλού τα μπαούλα», ειπωμένη με βιασύνη και με Σουαχίλι προφορά.

Μουνόμορφος, μουνοπρόπσωπος.

Τριτόκλιτο κατά το Αιθίωψ, πρεσβύωψ, κλπ.

Άνθος προσφερόμενο σε πούτσο (συμπεριλαμβανομένων των αρχιδιών) με σκοπό την πρώτη προσέγγιση ή επανασύνδεση μ' αυτά τα εργαλεία.
Τις περισσότερες φορές το κόλπο δεν πιάνει προς επαλήθευση των κοινών ρήσεων:
1. Στ' αρχίδια μας λουλούδια.
2. Στον πούτσο μας γαρδένιες.

Έννοια δηλούσα εσφαλμένη αντίληψη αγγλόφωνων κυρίως ανθρώπων.
Για τους εν λόγω δηλώνει τις διοικητικές και λειτουργικές εξουσίες των αρχών μίας πόλεως ή περιοχής.
(το προφέρουν και λάθος οι μαλάκες: «μιουνί» αντί για το πολύ καθαρότερο «μουνί», αλλά η σκωτσέζικη προφορά τα διορθώνει όλα!)

Ο όρος ακούγεται ανεδαφικός στα Greeglish όπου δόκιμοι όροι πρέπει να βελτιώνουν τους τετριμμένους για καλύτερη γλωσσολογική εξέλιξη.

«Μουνί-σιπαλ οθόριτυ» : Μουνοκρατορία του σύμπαντος.

Λέξη 3σύνθετη των εννοιών «γαμήσι», «λόφος» και «άμμος».

Εννοείται ένας αμμόλοφος (με λίγους κέδρους, ή άλλη βλάστηση, δεν βλάπτει), όπου μπορεί κανείς να βρει αρκετούς ικανοποιητικούς γαμιστρώνες. Υπάρχουν 3-4 αρκετά καλοί λόφοι για τέτοιους σκοπούς στο Γαϊδουρονήσι του Λιβυκού. Για Γαύδο δεν ξέρω γιατί δεν έχω πάει ακόμα.

Κόλακας, δουλοπρεπής, άνθρωπος χωρίς υπόσταση και χωρίς γνώμη που συμφωνεί με όλα τα παράλογα που του προτείνονται όταν διαισθάνεται πως υπάρχει κάποια υλική αμοιβή.

Θηλυκό αντίστοιχο του γκέϊ. Απλή εναλλακτική λέξη για τη λεσβία σε καιρούς πολιτικής ορθότητας.

Τίτλος αξιωματούχου της βυζαντινής αυτοκρατορίας, μάλλον υψηλής τοποθετήσεως. Κάτι σαν «παρακοιμώμενος» του αυτοκράτωρος και έχων το προνόμιο να σκουπίζει τον αυτοκρατορικό κώλο αν αυτός τύχαινε να ήταν χεσμένος.

Άγνωστο αν σκούπιζε και τον κώλο της αυτοκρατόρισσας ή απλά τον έγλειφε, αλλά οι υπηρεσίες του τύχαιναν υπέρμετρης εκτιμήσεως και οι αμοιβές του ήταν ανάλογες καθώς και η εξέλιξη της καριέρας του σαν κρατικού υπαλλήλου.

Υπήρχαν αρκετοί τέτοιοι υπάλληλοι στο Βυζάντιο, απασχολημένοι κυρίως στη Βλαχέρνα αλλά και σε άλλα «στρατηγικά» σημεία.

Το επάγγελμα αυτό έχει αλλάξει πολλά ονόματα με την πάροδο των αιώνων αλλά δεν άλλαξε ποτέ ιδιότητες, τα καθήκοντα και οι αμοιβές παραμένουν τα ίδια στις μέρες μας, απλά εμείς έχουμε πιο πολλούς αυτοκράτορες απ' όσους χρειαζόμαστε.