Από την ολόγνωστη λαϊκή ρήση «Αν ήταν η ζήλια ψώρα θα γέμιζε όλ' η χώρα» (όχι πως δεν γεμίζει με τη ζήλια, αλλά δεν φαίνεται), τα παιδάκια έχουν κρατήσει το ουσιώδες ώστε να μπορούν να κοροϊδέψουν εν συντομία κάποιο άλλο παιδάκι που, καταφανώς, έχει ψοφήσει από τη ζήλια.
Έκφραση που χρησιμοποιείται κατά κόρον λοιπόν στο Δημοτικό, αλλά χαριτολογώντας μπορούμε να την πούμε και μεις στον κολλητό μας.
- Χα χα, ήρθα πρώωωτος!
- Τι λες, εγώ ήρθα πρώτος!
- Τι λες, εγώ ήρθα πρώτος, να!
(κλάματα, η έσχατη εκδήλωση):
- Δεν παίζω, εγώ ήρθα πρώτος, κόψε!
- Ζήλιαααααα, ψώρααα!- Τι έπαθες ρε Μαρίκα; Με το που έσκασε στο πάρτυ η Τόνια μουτρώσαμε;
- Μου τη δίνει αυτή η μαλάκω, δεν μπορώ να την βλέπω...
- Γιατί; Επειδή έχει κάτι βύζους να;
- Ποια, τα κονάτα ρε, αυτή είναι φο-βυζού ρε...
- Ζήλια, ψώρα!
- Μα δεν ζηλεύω σου λέω, δεν μ' αφήνεις να σου πω...(όχι, δεν θα το πω)
