Χαρακτηρισμός που ξεχειλίζει από θαυμασμό, για την πολύ ψηλή καυλιάρα γυναίκα με την καλή την έννοια, τ. γυναικάρα, άλογο καμαρωτό, «πω ρε μάνα μου πα πα πα» σε φάση.
Λες τη λέξη και γεμίζει το στόμα σου απολαυστική λεβεντομουνιά: Ειδικά αυτή η κατάληξη -άρι παραπέμπει συναισθηματικά σε λέξεις που περιγράφουν μεγαλοπρεπείς και ευθυτενείς πραγματικότητες (βλ. στυλι-άρι από το στύλος, δοκ-άρι από τη δοκό, αλλά και πιο χαρακτηριστικά ματζαφλάρι, παλαμάρι κ.λπ.) - και βέβαια στο καμ-άρι...
Χρησιμοποιείται στο Μπραχάμι (το άκουσα επανειλημμένα σε χρήση και μου κόλλησε κιόλας), αλλά δεδομένου ότι το γούγλε τεστ βγήκε θετικό, εκτιμώ ότι παίζει να έχει διαδοθεί και πέρα από το ρέμα.
...............................................................
Προσπάθειες ετυμολογικής προσέγγισης συμπληρώνονται εκ των υστέρων συνοψίζοντας τα υπέροχα σχόλια που έχουν καταγραφεί – ειδική μνεία στους Vrastaman και sstteffannoss:
- Αναφορά στα Ρομανί όπου dil’arela θα πει (περίπου) «κάποιος που σε τρελαίνει».
- Αναφορά στα Τούρκικα όπου dilara θα πει (περίπου) «η ερωμένη, η λατρεμένη της καρδιάς».
- Αναφορά στην Αμερικάνικη σλανγκ, όπου dilara θα πει (περίπου) «η βυζαρού που γουστάρει να ξεσαλώνει».
Θεγκζ γκάιζ.
- ... και είμαι στο φανάρι της Σουλίου και σκαλίζω τη μύτη μου περιμένοντας στο κόκκινο όλο βαρεμάρα και κάνω έτσι και τι να δω, πω μαλάκα, μια τύπα απίστευτη, ένα ντιλάρι ίσα με κει πάνω, μπαμ μπαμ μπαμ το τακούνι τη μπότα το μωρό το δίμετρο, να το μαλλί τίναγμα σλόου μόσιον, έχει πέσει το σαγόνι μου, ο μαλάκας από πίσω κορνάρει άναψε το πράσινο, εγώ κόκαλο και εκείνη την ώρα γυρνάει και με κοιτάει και συνειδητοποιώ ότι έχω μείνει με το κακάδι στο δάχτυλο που δείχνει τον ουρανό. Σκατά.
