Στην Δημοτική τα ρήματα σε -άω -ω, σχηματίζουν το β' και γ' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα της οριστικής σε -άς,-α, π.χ. τραγουδώ, τραγουδάς, τραγουδά, τιμώ, τιμάς, τιμά κ.λπ.
Ωστόσο, μπορούμε να προσδώσουμε μια πιο μαγκιόρικη/ψευδολόγια χροιά στον λόγο μας, αν χρησιμοποιήσουμε την πιο καθαρευουσιάνικη κατάληξη -εις, -ει π.χ. τραγουδείς, τραγουδεί, τιμείς τιμεί κ.λπ.
- Και ο αυνάνας ο κοντοπούτανος με βγάζει τάκο για ένα λυμένο κορδόνι...
- Δε τον γαμείς, λέω 'γω;Μου τη σπει ιδιαίτερα το να καπνίζει κανείς μέσα στο ασανσέρ.
- Αντί να περάσω την ταινία στο φλασάκι, πέρασα την συντόμευση... - Δε σε χαλεί καθούλου. Γύρνα πίσω τώρα να το κάνεις σωστά.
- Αν πεινείς πολύ και θες να φεις κάτι πρόχειρο, πες μου να σταματήσω σε κάνα βρώμικο. - Μπα, μη σταματείς. Καλά το πατείς, θα φάω σπίτι.
