Σύμφωνα με το γούγλη και τις διαφημίσεις του, το σαμπάνι είναι ιμάντας ή γάντζος και κρατάει τα κάθε λογής συρματόσχοινα που χρησιμοποιούνται στα βαπόρια. Εγώ όμως ξέρω ότι σαμπάνι λένε οι ναυτικοί το ίδιο το συρματόσχοινο και θα επιμείνω.
Ό,τι κι αν ισχύει, το σίγουρο είναι ένα : Επειδή το σαμπάνι τεντώνεται και δέχεται πολύ μεγάλες δυνάμεις, είναι πολύ σημαντικό να ΄ναι γερό και να μη σπάει. Για να το κάνω ακόμα πιο λιανά, το σαμπάνι άμα σπάσει, μετατρέπεται σε δολοφονικό όπλο που γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει και όποιον συναντήσει στο διάβα του τον έφαγε μαύρο σκοτάδι. Το μόνο που προλαβαίνεις ν΄ ακούσεις είναι το σφύριγμα, λένε.
Στο πληθυντικό είναι τα σαμπάνια. Το γράφω για την περίπτωση που τακιμιάσετε με κάνα ναυτικό και αυτός αρχίσει ιστορίες για σαμπάνια και εσείς νομίσετε ότι σας μιλάει για ντομ περινιόν και δεξιώσεις.
Τον Παναή, απέναντι, έσπασε ένα σαμπάνι, είπανε, του καραβιού που ξεφορτώνανε και τον έκοψε στη μέση. Δυο νύχτες δεν κοιμήθηκα απ΄ τα μοιρολόγια και τις φωνές ...«αδέρφι, αδέρφι»... κι ορκιζόμουνα πως εγώ χαμάλης στον Οργανισμό, να με κόψει στη μέση ένα σαμπάνι ή να με λιώσει μια ντάνα που θα φύγει απ΄το βίντσι, δεν πάω... (Διονύσης Χαριτόπουλος, Τι θα γίνω ;;)
