Συγκεκαλυμμένη προτροπή σε τρίτο να την κάνει και μάλιστα με ελαφρά πηδηματάκια. Χρησιμοποιείται (α) όταν απλά θέλουμε να δείξουμε σε κάποιον ότι μάλλον περισσεύει και (β) όταν πέραν του (α) θέλουμε να τον μειώσουμε ως μάλλον κατώτερο των συγκεκριμένων περιστάσεων.
- Λοιπόν, τι κάνουμε τελικά; Θα τα στήσουμε ή θα καθόμαστε εδώ και θα κοιτιόμαστε; Άντε. Άντε ρε μαλάκες.
- Πού 'σαι, Λέλο... Τα κουβαδάκια σου και σ' άλλη παραλία. Μας έχεις ζαλίσει τον έρωτα, «θα τα στήσουμε, θα τα στήσουμε;» Τι να στήσεις ρε ταλαίπωρε, το χρέπι; Α πάαινε ρε...
