κουταλάτος

να μη συγχέεται με το κουταλάτο, που είναι άλλο πράμα, το ανεβάζω τώρα

επίσης λέγεται αχτύπητος, που είναι κυριολεξία και ευφημισμός ατ δε σέιμ τάιμ!

για αυτό το έβαλα στο παράδειγμα...

ε τέτοιο σεντόνι που να το φτάσω στο τέλος...

Στος. Εγώ πάντα έτσι τον πίνω, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να έχει και αφρό.

αστικός μύθος περί αφρού: (η νεστλέ είναι εβραική, οπότε βάζει μέσα στο στιγμιαίο καφέ που έρχεται στην Ελλάδα, απορρυπαντικό, για να πεθάνει τους βρωμερούς πανέξυπνους έλληνες, για να τους διαβρώσει. Λεγόταν κατά κόρον, είκοσι χρόνια πριν.

μάλλον αστική μαλακία ήταν...

Για ποιό λόγο αχτύπητος; Θά 'λεγα οτι πρόκειται για την άκρα κάλτ φραπεδοποσία, σύμφωνα με τη σχετική φιλοσοφία: πού να δουλεύεις τώρα φραπογαλιέρες και σέικερ και μαλακίες; ανακάτεψέ το λίγο εκειπέρα, κι' άιντε ν' αράξουμε μια ώρα 'ρχύτερα...

Χαιρετίσματα στην ένδοξη φραπεδούπολη...

ο αχτύπητος, και δη ο σκέτος βαρύς αχτύπητος, είναι χέσιμο στο δάσος, είναι εφηβική και μετεφηβική μπρουταλιά, είναι το ωμό, το απολίτιστο, ο μέλανας ζωμός...

Μια soupe des chaussettes ένα πράμα...

Για κουταλάτο με γάλα απαιτούνται τηλεκινητικές ιδιότητες από την γκόμενα.

Αυτά είναι...
Κι άμα το πετύχει, ο κεφαλονίτικος καφές θα 'χει και του του πουλιού το γάλα. Κι η πλάκα είναι ότι τώρα, ο πολύς ο κόσμος αρχίζει να πίνει τις πρώτες γουλιές καφέ....Φτού!

σλανγκοζυνώνυμα: φραπέ πάνω από το πανταλόνι, φραπέ με baby oil,

Ο λα λα

Λέγεται και καραβίσιος. Βλ. τα σχόλια εδώ.

ειναι χαρντκοριλα μεγιστη πιστευω οτι κρατα οπως λεει εφηβικα και μετεφηβικα επειδη σου τρυπαει το στομαχι κατευθειαν.με αφρο ειναι πιο λαιτ γιατι σου σκαει λιγο αφρος και το φραπεδακι δεν ειναι τοσο ξερο

Στα εφηβικά μου χρόνια αγοράζαμε τον νεσκαφιέ σε φακελάκι και δεν υπήρχαν σέικερ και άλλα τζουμπλέκια στο σπίτι... οπότε μετά από διάφορα αποτυχημένα πειράματα με τάπερ και βαζάκια (συνήθως ταπομένα με την παλάμη...) που κατέληγαν σε χυμένο φραπέ, ο αχτύπητος - κουταλάτος - καραβίσιος ήταν μονόδρομος...

Φυσικά υπάρχει και ο αχτύπητος νες (ζεστός) σε αντιδιαστολή με τον «αφρισμένο» (σε καφετέρια από το τσουτσούνι της μηχανής που βγάζει ζεστό αέρα) και τον «ζαλισμένο» στο χέρι με το κουταλάκι (στο σπίτ'). Η μεσοβέζικη λύση για το σπίτι είναι να χτυπάς κανονικά φραπέ (ναι ρε βιαστικέ, χωρίς παγάκια!) και να βάζεις ζεστό νερό ή γκάλα...

άλλο κουταλάτος άλλο βαπορίσιος, i think....
ο βαπορίσιος ο καφές είναι ο ελληνικός που φτιάχνεται με το ρουξούνι της μηχανής του εσπρεσοκαπουτσίνο. Ως εκ τούτου, επειδή δεν φουσκώνει αργά, οι κόκκοι είναι αναμεμειγμένοι, με αποτέλεσμα λιγότερο κατακάθι, αλλά το ρόφημα περιέχει κόκκους καφέ, με αποτέλεσμα να αηδιάζεις ολίγο.

ώπερ, ρουξούνι = τσουτσούνι;

γιες