Οι φράσεις του παρακάτω καταλόγου έχουν συνδυαστεί στο μυαλό μου με μέση ελληνική μικροαστική οικογένεια (βλ. και την αποτύπωσή τους στο γυαλί Ρετιρέ και Μικρομεσαίοι), πλέον άτομα ηλικίας τουλάστιχον 50-φεύγα, αλλά ίσως να ξεφεύγουν οριακά απ' αυτά τα συμφραζόμενα.

Με τέτοιες εκφράσεις θα περιγράψει κάποιος κάποια στιγμή που διασκέδασε στη ζωή του, ενώ γενικά μιζεριάζει. Τη μοναδική φορά που τον ζάλισε λίγο το αλκοόλ, και ο ίδιος βίωσε ως μεθύσι, αλλά δεν θα μιλήσει για μεθύσι, προτιμώντας φράσεις από αυτές της λίστας και εκφράσεις όπως του παραδείγματος.

Κάποιες άλλες χρησιμοποιούνται για την περιγραφή καθημερινών ευτράπελων καταστάσεων, στις οποίες ειδικεύεται και η στήλη «δεξιό χιούμορ» στο Μετέχνιο.

  • Πήγαμε σε ένα κέντρο διασκέδασης (ή διασκεδάσεως, αλλά κεντράκι για πιο χάρκορ καταστάσεις μικροαστίλας): Πρόκεται για ταβερνοειδή μέρη, αλλά με μεγαλύτερους χώρους, χειρότερη μουσική, σέρβις και φαγητό, πλην όμως με πίστα. Το τελετουργικό επιβάλει φαγητό πρώτα (συνήθως μπριτζόλες (σικ), τηγανιτές πατάτες, σαλάτες, αλλά μάλλον όχι κοκορέτσια, συνοδευόμενα από κοκακόλες και για τους πιο τολμηρούς κρασί). Είναι πιθανόν ο ομιλών να χαίρει ειδικής μεταχείρισης, καθότι ο μαγαζάτορας είναι καλός άνθρωπος και γι αυτό πηγαίνει μόνο σ' αυτόν γιατί οι άλλοι είναι απατεώνες αλλά αυτός βρήκε τον σωστό επιχειρηματία που σέβεται τον πελάτη. Εναλλακτική επιλογή είναι το τοπικό κουτουκάκι, το οποίο είναι ταβερνοειδές επίσης, αλλά χωρίς πίστα, με εξ ίσου κακό φαΐ και κρασί, αλλά έχει μία εσάνς απ' τον παλιό καιρό, που «δεν ήταν έτσι οι άνθρωποι».
  • Πήγαμε σε μια εκδήλωση: λέγεται όταν η μάζωξη στο κεντράκι δεν οργανώνεται κατά μόνας από την παρέα, αλλά από κάποιον εκπολιτιστικό παύλα εξωραϊστικό σύλλογο, η κορυφή των δραστηριοτήτων του οποίου είναι τέτοιου τύπου «εκδηλώσεις».
  • Ήπιαμε (κι) ένα ποτηράκι παραπάνω: Συνήθως κρασί, το οποίο ο ομιλών θα σπεύσει να χαρακτηρίσει ως χωριάτικο, χωρίς φάρμακα, το αγοράζει ο ίδιος (ο μαγαζάτορας), κοκκινέλι. Το παραπάνω σημαίνει ότι άρχισε να ζαλίζεται, πιθανόν στο 2ο ποτήρι, και μετά το γύρισε στην κοκακόλα ή στο νερό, ενδέχεται να του έκαναν και καφέ για να συνέρθει, αν βρίσκονταν σε σπίτι.
  • Ήρθαμε στο κέφι: Η φυσική συνέπεια του «ενός ποτηριού παραπάνω». Τουτέστιν, αν πρόκειται για έξοδο σε κάποιο κέντρο, η πίστα γέμισε και κάποια στιγμή κάποιος χόρεψε και το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας, ή αν πρόκειται για μάζωξη σε σπίτι, έβαλαν το σιντί απ' το τελευταίο «περιοδικό Πίστα»*. Η περιγραφή διανθίζεται με φράσεις του τύπου «πού να σ' τα λέω», «και το τι έγινε, δεν περιγράφεται».
  • Το ρίξαμε έξω: συνοψίζει όλα τα παραπάνω.
  • Είδα ένα έργο (στην τηλεόραση): η κατ' εξοχήν ασχολία όταν, τον περισσότερο καιρό, δεν βγαίνει απ' το σπίτι. Έργο ίζολ ταινία, και η φράση σημαίνει ότι άνοιξε την τηλεόραση και είδε ό,τι έπαιζε. Σε εξτρήμ καταστάσεις, έχει νοικιάζει ντιβιντί απ' τη γωνία, αλλά μάλλον απίθανο. Εναλλακτική επιλογή διασκέδασης, το Δελφινάριο και ο Σεφερλής.

Βλέπε και ταΐσαμε τις πάπιες στο πάρκο....

Ευχαριστώ και θείο χότζα και τον cavallino απ' το φόρουμ των 4Τ που μου θύμισαν κάποιες απ' αυτές. Επίσης και τον μπρο μου και κάποιους σύσλανγκους που έχουν υπομείνει την καΐλα μου με το θέμα. Βοήθειά σας και μή γίνετε ποτέ έτσι.

*για τον μελετητή πρόκειται για περιοδικό μουσικής, χειρίστου ποιότητος ήτοι σκυλάδικο το οποίο διαφημιζόμενο στην τηλεόραση εντυπώνει την φράση «το περιοδικό πίστα» στο τάργκετ γκρουπ του, που αποτελείται από τέτοιου τύπου άτομα. Δεν θα πει ποτέ κάποιος ότι η Φιλιώ Πυργάκη έδωσε συνέντευξη στο «πίστα», αλλά στο περιοδικό πίστα.

  1. - Τι κάνατε τα χριστούγεννα θείο;
    - Ε, διακοπές, μελομακάρονα, το ρίξαμε και λίγο έξω...

  2. - Πήγαμε χτες σε ένα κεντράκι, που λες, τι να σου λέω. Είχανε και μουσική, όχι ονόματα, αλλά καλοί. Κάνανε κέφι.
    - Περάσατε ωραία δηλαδή.
    - Ναι, ναί. Ήπιαμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω, και όταν άρχισε ο χορός, το τί έγινε, δεν περιγράφεται.

  3. - Είδα κι ένα εργάκι παραπάνω χτες στην τηλεόραση, και μετά έβαλα Τριανταφυλλόπουλο και όλη μέρα στη δουλειά κοιμόμουνα.

(από Vrastaman, 28/01/12)(από Khan, 29/07/13)

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
allivegp

Πολύ καλό, εύγε!

#2
jesus

θξ!

#3
Galadriel

Αχχχ γιε μου το ξέρεις ότι μ' έχεις καταστρέψει... αλλά δε φταίει κανείς άλλος, εγώ φταίω που ανέφερα τις ατάκες εξαρχής... τις προάλλες τόλμησα να πω «μήπως θες να δούμε κανα έργο» και εισέπραξα ένα σκασμένο στα γέλια «να πιούμε και κανα ποτηράκι παραπάνω;» αχαχαχ

#4
iron

εγώ περιμένω και από άνκλ χοτζ το «ποτάκhι» και μετά είμαι κομπλέντερ.

#5
jesus

αν το γραψει αυτό ο χότζας, τότε θα έρθουμε όλοι στο κέφι.

#6
Mr. Cadmus

Και η χειρότερη ατάκα, «δουλειά να υπάρχει...».

#7
Mr. Cadmus

Α, ναι, ξέχασα και την άλλη αηδία: «Δύσκολοι καιροί, τι να κάνουμε/ τι να κάνεις...».

#8
iron

υγεία νά 'χουμε
αυτό ξαναπές το

#9
MXΣ

Δόξα τον Θεώ!

#10
gaidouragathos

Αφού περπατάς, καλά είσαι, μη μελάς...

Κ μια θειά, πολλα χρονια πριν, όταν στο χωριό είχε έρθει ο Σαββόπουλος, (ξέρω άιρον, αγαπας...) «Ωραίος κομφερανσhιέ!»

#11
iron

(όχι δεν θα μιλήσω)

#12
allivegp

Γκόμενα χωρίς βύζους
Σλάνγκ χωρίς τζίζους

#13
allivegp

Εν Αλβυώνι λένε και το μοιρολατρικό «Ah, plight!», τ. τί τα θες, αυτή είναι η μοίρα μας, έτσι είναι η ζωή (και πώς να την αλλάξεις) κ.λπ.

#14
jesus

άμα πιάσεις τη βυζάρα μου, θα σου πω εγώ αγγιβε :Ρ

#15
Galadriel

Ντροπής πράματα, γελάει ο κόσμος.

#16
knasos

Ότι και να λες πάλι αδυνατούλης είσαι.

#17
betatzis

αγώνας είναι η ζωή ...

#18
allivegp

Το Σαβάτο λέμε να μαζευτούμε όλα τα παιδιά... Θα είναι ωραία... Φέρε και μπύρες.

#19
Galadriel

δατς μπέτα!

#20
iron

απόδραση από την Αθήνα

#21
PUNKELISD

...βρε αδερφέ

#22
Mr. Cadmus

Να φορτίσω τις μπαταρίες μου...

#23
allivegp

Σάμπως και στο σπίτι να μείνεις, τί θα κάνεις;

#24
allivegp

Ψέμματα;

#25
jesus

άσ' τα, τι να σου λέω...

#26
Mr. Cadmus

Φάγαμε και σήμερα...

#27
Mr. Cadmus

Μία ακόμη ατάκα που μου γυρνάει το μάτι ανάποδα είναι «τι πιστεύει η νεολαία;», εκφερόμενη όταν στην συντροφιά υπάρχουν άτομα διαφόρων ηλικιών.

Φυσικά, το γεγονός ότι η κατά τις θείτσες-θείτσους «νεολαία» μπορεί και να' χει καβαντζάρει τα τριάντα είναι άνευ σημασίας. Μια φορά είναι νεολαία κι οφείλουν να την αφουγκραστούν ως αντίλογο στη δική τους συσσωρευμένη σοφία.

Πόσες φορές το' χω ακούσει και μου έχει έρθει να τους φορέσω τις πιατέλες καπέλο και τα ποτήρια σκουλαρίκια. Ουστ ρε δημογέροντες...

#28
jesus

είσαι μικρός ακόμα, θα μάθεις. κι εγώ στην ηλικία σου αυτά έλεγα.

#29
Mr. Cadmus

Ξέχασα να αναφέρω την εναλλακτική βερσιόν: «Τι λέει η νέα γενιά;».

Όπου αφού η νέα γενιά κάνει τη δήλωση της, έρχεται κι η κλάσικ απάντηση-σχόλιο «έτσι είναι οι νέοι/ η νέα γενιά/ η νεολαία σήμερα...».

Εμετός.

#30
Vrastaman

Εγω στην ηλικία σου...
Παίζαμε σε αλάνες...
Νεανικό ντύσιμο...

#31
Khan

Για οποιαδήποτε αντίδραση νέου από 7 έως 20 ετών η απόφανση είναι «περνάει εφηβεία» («περνάει την κρίση της εφηβείας»), και από 20 έως 33 «περνάει όψιμη εφηβεία».

#32
MXΣ

Ε, δεν είμαστε λαός, φίλε μου!

#33
allivegp

Βρίσκουν και κάνουν!

#34
gaidouragathos

«Τι να κάνεις, τα παιδιά παν' απ όλα.» (άααισhταδγιάλα...)

#36
HODJAS

Δόξα Σοι ο Κύριος!

[I]Πήγα σ' ένα φίλο να καθήσουμε.
Πάω σε μια επίσκεψη.
Έχω να πάω σε μια υποχρέωση.
Πήγαμε σ' ένα κεντράκι να διασκεδάσουμε.
[/I]
κ.ο.κ. και ε.κ.λ.ε.ρ.

#37
Vrastaman

#38
patsis

Σε καλό σου! Η σύζυγος τι κάνει; Α, ήταν λίγο άρρωστη, γι' αυτό δεν μπόρεσε ε; Ε, όλοι κάτι έχουμε, την σήμερον ημέρα. Εμείς άσε, είναι ο τρίτος γάμος που πάμε αυτόν τον μήνα, τους έπιασε όλους να βάλουν την κουλούρα - εμ, δεν μας ρωτάνε εμάς να τους πούμε, χαχα! Έλα βρε Τασία, πλάκα κάνω με τον άνθρωπο, στο πατρικό μου από κάτω ο θείος του είχε περίπτερο και μαζευόμασταν εκεί η πιτσιρικαρία και παίζαμε - να φανταστείς η Εστία που έπαιρνα για τον πεθερό σου είχε πενήντα λεπτά, τότε. Αλήθεια το περίπτερο τι απέγινε [...]

#39
patsis

Γαμώτο, η φωτό στο λινκ είναι πειραγμένη, άκυρο, άκυρο!

#40
iron

Πάτση για συνέχισε, για συνέχισε και θα σε εκδώσει κανας Καστανιώτης, κανας Λιβάνης, τέτοια.

#41
patsis

ή: «... να φανταστείς η ομελέτα έκανε μισό αυγό, τότε».

#42
patsis

Με βλέπεις για συγγραφέα της μικραστικής μιζέριας ironick;

#43
patsis

... ε, δουλίτσα να υπάρχει ...

#44
gaidouragathos

Ένα είδος ξύλινης γλώσσας.

#45
vikar

Η μιζέρια της ταπετσαρίας ρε π'στ'. Ωραίος.

Παρατηρήσεις και συνειρμοί:

(α) Σ' όλ' αυτά (του λήμματος) κολλάει και το πολύ αθώο ρηματάκι ξεσκάω, έτσι; «Πήγαμε σ' ένα κεντράκι να ξεσκάσουμε», «Έκανε μιά εκδήλωση ο σύλλογος και ξεσκάσαμε λιγάκι βρε παιδί», «έ, ήπιαμε κι' ένα ποτηράκι παραπάνω, έτσι, για να ξεσκάσουμε μιά φορά κι' εμείς» και ούτ' ο καφετζής. Το λήμμα θα μπορούσε να λέγεται και «πώς ξεσκάει ο έλληνας της προηγούμενης γενιάς» (δέν θα το χρωμάτιζα απαραίτητα ταξικά δηλαδή).

(β) Όλ' αυτά προσωπικά τα έχω για «μπαμπαδίστικα», έτσι καταλαβαίνω εγώ την κουβέντα αυτή, κι' όσους τα λένε, ενγνώσει ή εναγνοία τους, λέω οτι «μπαμπαδίζουν». Εφήμερος ίσως ο χαρακτηρισμός αν του δώσεις αυτήν τη σημασία, αλλα...

(γ) Παρόμοιες πληγές ξύσαμε με τον άσσο το μαλακό στο σαλόνι, ενώ για κάποιο λόγο μού 'χει κολλήσει και ο «Μπιντές» του Μάριου Χάκκα (εδώ στις σελίδες του κυρ-σαράντ).

#46
vikar

Να ξεθολώσω λίγο τα επάνω: το (α) το λέω κυρίως για όσα αναφέρει ο τζίζ στον ορισμό, ενώ το (β) γενικότερα και για τα σχόλια, ειδικά τα αλα πάτσις --ενώ αυτά που αναφέρουν ας πούμε ο Μίστερ και ο Βράστας, θα τά 'λεγα κλισέ για όταν παίζει κανείς το χαρτί της ηλικίας.

#47
Mr. Cadmus

Το χαρτί της ηλικίας το αναφέρει κι ο Τζίζας στην πρώτη παράγραφο. Οι ατάκες είναι στανταρόπουλος ετών πενηνταφεύγα, αν και σπανιότερα τις ακούς κι από νεότερους. Θα μπορούσαμε ίσως να τις αποκαλέσουμε αναβαθμισμένους ξανθοπουλισμούς για τον 21ο αιώνα.

Απ' την άλλη, μικροαστισμός hors des clichés, ασχέτως ηλικίας, υφίσταται; Αμφιβάλλω...

#48
vikar

Αναφέρεται ο τζίζας στην ηλικία, αλλα όχι στο να παίζεις το χαρτί της ηλικίας, ίσον, να (προσπαθείς να) αντλήσεις κύρος απ' τ' οτι έχεις διαφορά ηλικίας απ' το συνομιλητή σου (συνήθως όταν είσαι μεγαλύτερος). Αυτό εννοούσα εκεί.

Μικροαστισμός χωρίς κλισέ ε; Μα υφίσταται οποιαδήποτε μορφή λόγου χωρίς τα ρεφρέν και τα σλόγκαν της;... Γι' αυτό δεν ξέρω αν όντως η ταξική διάσταση που δίνεται στον ορισμό στέκει. Αλήθεια δεν ξέρω δηλαδή... :-Ρ

Τί είναι βασικά κλισέ;...

[ώ καλά...]

#49
Mr. Cadmus

Θα το ξέρουμε αν κάποιος ανεβάσει λήμμα με ατάκες νεοελληνικής αστικής ή μεγαλόαστικής μιζέριας -αν και υποτίθεται ότι στα καθ'ημάς η πραγματική αστική τάξη ούτε φαίνεται, ούτε ακούγεται κι όλοι οι άλλοι είναι απλά νεόπλουτοι μικροαστοί- προκειμένου να υπάρξει μέτρο σύγκρισης, κι ίσως έτσι αναδειχτεί ακόμη περισσότερο η ταξική διάσταση.

[ναι, στάνταρ...]

#50
jesus

ίσως γι αυτό που λέει ο βίκαρος να φταίει ότι η ελλάδα πλέον έχει σε συντριπτική πλειοψηφία μικροαστικό πληθυσμό. η προσωπική μου εντύπωση είναι ότι πρόκειται για εκφράσεις που ταίριαζαν περισσότερο σε τέτοιες καταστάσεις πριν την ολοκλήρωση της πασοκοποίησης της ελλάδας κ κληροδοτήθηκαν στους νεομικροαστούς.

[καλά τα λέτε.]

#51
Mr. Cadmus

Γιατί, πότε είχαμε αστούς κατά τα κλασικά, ευρωπαϊκά πρότυπα;

Δεν ξέρω αν υφίσταται παλαιό- και νέο- στον μικροαστισμό γιατί υποτίθεται ότι o τελευταίος είναι πιο πολύ state of mind παρά ταξικός προσδιορισμός per se. Ή τουλάχιστον εγώ πάντα έτσι τον καταλάβαινα, κι ακόμη και το παρόν λήμμα αυτή την αίσθηση αποπνέει. Κττμγ πάντα.

#54
patsis

... τώρα με την κρίση ...

#55
Vrastaman

(... με την κρίση ...) όσο ήταν να το ρίξουμε έξω, το ρίξαμε έξω. Τώρα κεφάλια μέσα.

#56
jesus

μια διασκέδαση είχαμε, μας την κόψανε κ αυτήν.

#57
patsis

... να, αυτά μου λείψανε ... (αναλόγως την κακομοιριά του λέγοντος)

#59
Galadriel

Πρέπει να πρόκειται για το λήμμα με την περισσότερο συμπυκνωμένη μιζέρια έβερ, με πιάνει το στομάχι μου, σας παρακαλώ, σταματήστε τώρα!

#60
patsis

Την βρήκα την φωτό (Galadriel, άσχετο).

#61
jesus

ε, γράψε κάνα καλό να ρθούμε στο κέφι ρε συ...

#62
Vrastaman

...να πάνε κάτω τα φαρμάκια...

#63
Galadriel

Πάτση εγώ είμαι στομαχικός, εσύ;

#65
Vrastaman

#66
MXΣ

Αχχαχαααχααχαχ, χα! Μετά το «στομαχικός» του αγαπητού συναδέλφου, θα ήθελα να μας ευθυμήσω περαιτέρω, υπενθυμίζοντας σας τον παρακάτω διάλογο από κόμικ του Αρκά, parole'όλο που κάποιος ιερωμένος θα με κράξει, ως ανοήτως σχολιάζων:

- κόκκορας: κούκλα εσύ τι είσαι; κλειτοριδική ή κολπική - κότα: νευρική

#67
vikar

Μού 'χετε φάει τη ζωή - μου 'χετε φάει εδωμέσα, πότε θα «φύγω» πιά να ησυχάσω... Και τότε θα με θυμηθείτε, μα θά 'ναι πιά αργά!...

#68
Galadriel

Τιθέρε;

#70
HODJAS

Ένα καινούριο κρισόβιο, που λένε οι θχιάδες κουνώντας το κεφάλι, περνώντας έξω απο νεανικά στέκια: Κρίση-κρίση, αλλά γεμάτες οι καφετέριες κάθε μέρα...

Σ' αυτές πρέπει η απάντηση που έδωσε ο τσινάσκι στο θρυλικό μικιμάου.

#71
jesus

κλασσικές είναι κ οι αναφορές σε παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, «αυτές ήταν ταινίες» κ τέτοια.

προσοχή, όχι πάντα, μη θιχτεί κ ο χότζας που γουστάρει, αλλά ο τρόπος κ τα συμφραζόμενα είναι χαρακτηριστικός. πχ ο ανκλ χοτζ δεν θα έλεγε ποτέ «αυτές ήταν ταινίες», κ ας είναι μίζερος όσο δεν πάει.

#72
jesus

(ποια απάντηση κ ποιο μικιμάου;)

#73
gaidouragathos

«φάε σκατά» ρε Ζάζου, (φ 'τ 'σςς ρε πστ, βλαστήμησα τα θεία...)

Το «ας τα λέμε καλά» τόπαμε;

#74
Galadriel

Το «τι κάνεις;» «υπομονή» το χουμε πει;

#75
Mr. Cadmus

Παλιά αυτό, τώρα λένε «τι κάνεις;» «γάμησε τα»...

#76
Galadriel

Νταξ ρε συ, το γάμησέτα όπως και το σκατασταμούτραμουκάνωτινακάνω είναι μέινστριμ, εγώ είπα το άλλο που πουλιέται για χαριτωμενιά μάι ας.

#77
Mr. Cadmus

Το γάμησε τα είναι το νέο εθνικό στάτους, σε αντίθεση με το γάμα τα που πλέον έχει θετική έννοια.

Π.χ. Πως περάσατε χτες; - ΓΑΜΑ ΤΑ φίλε, λιώσαμε στα ξίδια και στο χαβαλέ. Πέτυχα και τρία μουνάκια ΓΑΜΑ ΤΑ, κι έπαιζε και μουσική ΓΑΜΑ ΤΑ και περάσαμε γενικά γαμάτα.

Λήξη σπαμαρίσματος, επιστροφή στη μιζέρια. Γάμησε τα.

#78
Vrastaman

Πού θα το τσινκίσουμε απόψε;

#79
MXΣ

meat is murder ρε!

#80
jesus

ε, φάε ψάρι.

#81
MXΣ

#82
jesus

#83
Vrastaman

#84
MXΣ

Χρόνια Πολλά, καλή Σαρακοστή, του χρόνου σπίτια μας, και μη χειρότερα! Άντε γειά μας!

#85
PUNKELISD

Πρώτα ο Θεός!

#86
deinosavros

Εμπνεόμενος από το τελευταίο σχόλιο του Βικάριου, έρχομαι να καλύψω το σημαντικοτατότατο γεγονός του θανάτου με την κλασική ατάκα σε κηδείες : «Ελπίζω να τα ξαναπούμε υπό καλύτερες συνθήκες» (όχι, την ατάκα δεν την πετάει το τιμώμενο πρόσωπο της τελετής. Μπρρρ !!! ).

#87
Vrastaman

Θα σουβλίσετε φέτος;

#88
deinosavros

Πα-πα-πα... με τέτοια ακρίβεια ; Στον Θεό έχουνε φτάσει οι τιμές, στον Θεό Παγώνα μου !

#90
iron

τι κάνεις;
ε, ας τα λέμε καλά...

#91
deinosavros

Είθισται και παρά τοις γειτόνοις : Iyi diyelim, iyi olalιm = να λέμε καλά, να 'μαστε καλά.

#92
MXΣ

orda şurda burda...

#93
deinosavros

Νάτος πάλι...γκελ μπουρντά :-)

#94
iron

- Πώς περάσατε στις διακοπές;
- Εδώ, ήσυχα.

ή

- Τι νέα;
- Ήσυχα.

#95
allivegp

Κι εμείς τίποτε το ιδιαίτερο. Οικογενειακά.

#96
allivegp

Έχει κάνα καλό εργάκι σήμερα η τηλεόραση; (Όπου «εργάκι» νοούνται ελληνικές ταινίες τ. «Η Σωφερίνα», ή η άλλη με τον Κώστα Βουτσά και τα φουντούκια κ.τ.ο.)

#97
patsis

Βλ. και το παράδειγμα εδώ!

#98
Khan

Επίσης, όταν έρχεται ο λογαριασμός στο εστιατόριο, και όλοι ετοιμάζονται να κεράσουν ο ένας τον άλλο, η ατάκα:

«Α, εδώ θα τα χαλάσουμε».

Εννοείται ότι καθ' όλη την διάρκεια είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, και ο μόνος λόγος να κακοκαρδιστούμε είναι η διένεξη ποιος θα κεράσει τον άλλο, αφού όλοι είμαστε κιμπάρηδες. Καλύτερα την ατάκα να την λέει η κυρία του ζεύγους, με απαιτούμενο επιτονισμό θείτσας.

#99
Vrastaman

Μπα δεν παίζει πια, γίναμε Ολλανδία.

«20 ευρά ο καθένας»

Khan

Μόνο σε ταινίες εποχής...

Vrastaman

- Ωραία μπετά!

jesus

σε τέτοια άτομα απευθύνονται κ οι διάφορες «σπαρταριστές κωμωδίες».

MXΣ

για «γέλια μέχρι δακρύων»

Galadriel

Ξέφρενη κωμωδία, σπεύσατε :P

jesus

τα έχω δει αυτά στις ταινίες.

iron

«ούτε να πεθάνεις δεν μπορείς πια» (χρήματα)

«ε... άμα έχεις λεφτά, όλα γίνονται...»

«εσύ δεν έχεις ανάγκη» (όποια ανάγκη)

«εσύ τι ξέρεις από...» (και μιλάς κιόλας)

σφυρίζων

«αντί να τον τιμωρήσουν όπως θα όφειλαν, τον επιβράβευσαν ικανοποιώντας και τα τρία αιτήματά του» (ο Γιωτόπουλος μέμφεται τα όργανα καταστολής της λματ που δεν έπραξαν καθήκον τους εξαντλώντας κάθε αυστηρότητα στον Ξηρό).

»Έτσι, με τρία μόνο χρόνια μνημονίου έχουμε: Καταστροφή της μεσαίας τάξης, διάλυση των υποδομών» (Ο Ξηρός θρηνεί για την κακή μοίρα που επέφερε η κρίση στους μικροαστούς).

Khan

Βίντατζ μικροαστικίλα