#1
eloeloelo

στο να μας κλαίνε οι ρέγγες

Η καπνιστή ρέγγα, ήταν το "ψάρι του φτωχού", συνοδευτικό των οσπρίων που αποτελούσαν το συνηθέστερο γεύμα του. Επομένως, όταν σε κλαίνε οι ρέγγες, σε κλαίνε ακόμα και "οι τελευταίοι των τελευταίων", άρα βρίσκεσαι σε χειρότερο χάλι και από αυτούς.

Α. Και ...

"Λεφτά ... χαρτομάντηλα Manex ... εντάξει! Γειάαα..."

Η ατάκα, έμεινε να χρησιμοποιείται για ... επιβεβαίωση της βασικής οργάνωσης!

Κρατική διαφήμιση "είδες η ΔΕΗ;"

Διαφήμιση για τη ΔΕΗ - ατάκα που χρησιμοποιήθηκε τοποθετώντας το δάχτυλο δείκτη στον κρόταφο, υπονοώντας "είδες ο ξύπνιος";

Γαριδάκια ΜΠΟΖΟ - με σήμα έναν κλόουν. Γαριδάκια, που μέσα στην απίστευτη λίγδα είχανε μικρό παιχνιδάκι, αξίας...μηδενικής. Έτσι, για όποιον είναι "για γέλια", έμεινε η ατάκα "Που σε βρήκαμε, στα γαριδάκια ΜΠΟΖΟ";

Επίσης, όταν βλέπαμε ενδιαφέροντα ... οπίσθια, λέγαμε Levis. Παραπέμποντας σε διαφήμιση, που ένας τυπάκος μαύρος είχε μπρούμητα πάνω στα πόδια του μια πιτσιρίκα με εφαρμοστό παντελόνι Levis και της χτυπούσε με τα δύο χέρια, σαν ταμπούρλο, με ένα συγκεκριμένο ρυθμό τα οπίσθια, ενώ μετά ακουγόταν με ... ξενική προφορά το "Levis" !

Eπίαης, υπήρχε ένα άρωμα - ή after save, αντρικό - με όνομα Sir Irish Moss. Μπορείτε να φανταστείτε σε ποιες περιπτώσεις και με ποια συνοδό οσμή, αναφερόταν το ομόηχο, ser aerismos.

H δε γιαγιά Ευτυχία, μαγείρευε με Νέα Φυτίνη.

Το επόμενο, το θυμάμαι σαν όνειρο. Από απογευματινή διαφήμιση στην ΥΕΝΕΔ, πριν από τον Παράξενο Ταξιδιώτη (με τον Αλεξανδράκη - και τον τόσο τρομακτικό για ένα τόσο μικρό παιδί, κουλοχέρη !!!!, το οποίου δεν έδειχναν πρόοωπο αλλά την άκρη του χεριού με το γάντζο!) Επιστρέφοντας στη διαφήμιση, ως ... γελοίο στο άκουσμά του όνομα, είχε μείνει και το "Βελερεφόντης Βελερίδης, Ιταλός καλοφαγάς". Από διαφήμιση για μακαρόνια - δεν είμαι σίγουρος για τη μάρκα - που έδειχνε μια αυλή και τον ... Ιταλό καλοφαγά να πηδάει μάντρα για να κλέψει, οπότε και τον βούταγε το "όργανο" στο "επ΄αυτοφώρο". Μάλλον Μέλισσα ήτανε η μάρκα επειδή, μετά τη σύλληψη, ο "Ιταλός" έλεγε με σπαστά Ελληνικά "Εεε, είμαι μακαρονάς, τι να κάνουμε;". Και αυτή η ατάκα, χρησιμοποιήθηκε και σε επόμενη διαφήμιση των Μέλισσα, εξ ου και συμπεραίνω πως και τότε επρόκειτο για τα Μέλισσα.

Υπήρχε και άλλη μια διαφήμιση από την εποχή των δεινοσαύρων, με κάτι πιτσιρίκια που έκαναν ... διαδήλωση διεκδικώντας κάτι που τρωγόταν (ή έτσι ισχυριζόταν η διαφήμιση), κάτι που λεγόταν "Μπιτς Νατ". ¨Εμεινε σαν απαξιωτικό σύνθημα, όταν επρόκειτο για καμιά διαδήλωση - διαμαρτυρία, χωρίς σοβαρό αίτημα. Το χέρι υψωμένο σε γροθιά και "Μπιτς Νατ, Μπιτς Νατ".