Μαγειρευτό μοσχαρίσιο κρέας.
Στην ελληνική κουζίνα εννοείται κρέας κατσαρόλας, κάτι σαν ραγού, με λαχανικά - σκόρδα, σβήσιμο με κρασί κλπ.
Αν πάτε έξω και δη στην Αγγλία και το παραγγείλετε θα λάβετε απλώς ένα ψητό μοσχάρι (μισοψημένο), αν καταλάβουν βέβαια τι τους ζητάτε, γιατί η ετυμολογία της λέξης είναι από την γαλλική παραφθορά της αγγλικής ονομασίας «roast beef».
sac voyage...
ροζμπίφ παραδοσιακό (sic) σε βιβλία συνταγών
8 σχόλια
allivegp
Εν Γηραιά Αλβυώνι το σερβίρουν με Yorkshire pudding, μια γλυκανάλατη αηδία που μοιάζει με πηχτή μαλακία.
jesus
γαλλιά όντως προφέρεται όπως λέει ο σύντροφος αποπάνω με την κατάρα, κ είναι το ίδιο όπως στην αγγλία.
Vrastaman
Σε αντίθεση με τα ελληνικά, στα γαλλικά είναι σλανγκ: οι γαλλέοι αποκαλούν τους αγγκλέουρες rosbifs λόγω χρώματος.
HODJAS
Αληθινή ιστορία:
Σ' ένα δικαστήριο μιας πολύυυυ μακρινής χώρας, ο πρόεδρος είχε τελειώσει κάποιαν υπόθεση και προχωρούσε στην εκφώνηση της επομένης. Εκφωνεί το όνομα του ενάγοντος «Βογιατζής!», μια-δυο-τρείς φορές, τίποτα. Κανείς δεν απαντά, ούτε ενάγων ούτε κι ο εναγόμενος, ούτε οι δικηγόροι τους. «Ματαιούται», λέει και προχωρά στην εκφώνηση της επομένης. Ξάφνου, πετάγονται δυο δικηγόροι και διακόπτουν, λέγοντας οτι το νούμερο π.χ. 12 προηγείται. Μα, την εκφώνησα λέει ο πρόεδρος και ματαιώθηκε, αφού κανείς διάδικος δεν παρέστη.
Μα δεν είναι δυνατόν, λένε οι δικηγόροι, αφού εδώ ήμασταν. Τελοσπάντων, λέει ο πρόεδρος, ας την εκφωνήσω πάλι: «Βογιατζής!»
Τί Βογιατζής κύριε πρόεδρε, είναι η εταιρεία με την επωνυμία Voyages...
Galadriel
Μισοψημένο μοσχάρι... Μάστα. Διάλογος με σερβιτόρο σε βρετανικό εστιατόριο Έλληνα που θέλει τη μοσχαρίσια του μισοψημένη: -I'd like a bloody steak.
-Would you like some fuckin' french fries with it;
jesus
γάμησε.
iron
χαχαχαχ!!!! πάντως ενώ εγώ τα τρώω καρβουνιασμένα όλα τα κρεατικά και πουλερικά (και αντιθέτως σχεδόν άψητα όλα τα ψωμοειδή), το ροζμπίφ μ' αρέ, γιατί είναι εξαιρετικά ελαφρύ (δεν είναι μαγειρεμένο, είναι βραστοψητό ένα πράμα και εξαιρετικά στεγνό, εδώ διαφωνώ με τον ορισμό και τα περί ραγού), είναι πάντα κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες, τρώγεται κρύο και συνοδεύεται ωραιότατα από ωμό λάδι και φουλ αλατοπίπερο, ή/και μουστάρδα δυνατή, πατατοσαλάτα, σκέτη πράσινη σαλάτα, τέτοια. Είναι καραλάιτ και συνάμα δυναμωτικό.
επίσης δεν έχει καμιά σχέση με το σενιάν (ματωμένο) που το κόβεις και βγάζει αίμα.
Galadriel
Νομίζω ότι η καθιέρωσή του κοκκινιστού ως ροσμπίφ έχει να κάνει και με το ροζ που το συνδυάζει ο άλλος όσο να 'ναι με την κόκκινη σάλτσα - δε θα λεγε κανείς ροζό,τι ένα λεμονάτο.