Κλασική επωδός σε μικρές αγγελίες στη στήλη «απωλεσθέντα»των εφημερίδων, μέχρι και τη δεκαετία του εξήντα, που σήμαινε, ότι υπάρχει αμοιβή γι' αυτόν που βρήκε το χαμένο αντικείμενο.
Τη χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά και σε λογοπαίγνια ή χαριτολογίες, όπως στο δεύτερο παράδειγμα.

«Απωλέσθη χαρτοφύλαξ, χρώματος μαύρου, περιέχων έγγραφα, άνευ αξίας δια τον ευρώντα, αλλά χρήσιμα διά τον ιδιοκτήτην του.
Ο ευρών αμειφθήσεται. Τηλ:.......»

Πραγματικό περιστατικό σε νησί των Κυκλάδων, καλοκαίρι, τη δεκαετία του '70.
Η παρέα έχει μαζευτεί στην αφετηρία του λεωφορείου και περιμένει τη Μαρία, η οποία, σημειωτέον, έχει προσκολληθεί στην παρέα και ως σόσιαλ μύδι δεν χαίρει ιδιαιτέρας εκτιμήσεως. Γίνονται διάφορα σχόλια του τύπου: «απωλέσθη Μαρία, ο ευρών αμειφθήσεται», οπότε παρεμβαίνει ο ατακαδόρος της παρέας: «ο ευρών, ας την κρατήσει και αμειφθήσεται», γιά ν' ακολουθήσει ο άλλος ατακαδόρος: «ο ευρών, αν την κρατήσει, να με φτύσετε!»

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
Khan

Μια τουκανιστική παρατήρηση: Νομίζω ότι είναι αμειφθήσεται γιατί το ρήμα είναι αμείβω, ενώ το ουσιαστικό αμοιβή. Πάντως και στον γούγλη άλλοι το έχουν έτσι, άλλοι γιουβέτσι.

#2
σφυρίζων

You Toucan Nazi you!

#3
donmhtsos

Προς Khan. Έχεις δίκιο γιά την ορθογραφία. Καλό είναι να τα διορθώνουμε γιά να μην τα συνηθίζει το μάτι στα στραβά.