γεγάμηκέ τα!

Γεγάμηκα: είναι στα αρχαία ελληνικά ο Παρακείμενος χρόνος του ρήματος γαμέω-γαμώ και σημαίνει έχω γαμήσει (με την αρχαία έννοια: έχω νυμφευθεί). Το ρήμα δεν ανήκει στην κατηγορία των ανώμαλων, κλίνεται φυσιολογικά, απλώς σήμερα ηχεί περίεργα. Το γε- είναι η φυσιολογική «αύξηση» που δέχεται το ρήμα στον παρακείμενό του. Σήμερα το χρησιμοποιούμε πράγματι όπως μας το περιγράφει ο faethon.

Και για όποιον ενδιαφέρεται (!), κλίνεται ως εξής: ενεστώτας: γαμώ
παρατατικός: εγάμουν μέλλων: γαμήσω / γαμώ αόριστος: εγάμησα / έγημα παρακείμενος: γεγάμηκα
υπερσυντέλικος: γεγαμηκώς ήν / εγεγαμήκει

Αυτά! Καλή τύχη!

Τότε θα έπρεπε να είναι εγεγαμήκειν όχι εγεγαμήκεi φίλε ironick γιατί οι αρχικοί χρόνοι πάντα μπαίνουν στο α πρόσωπο ενικού.

Εντυπωσιάσθην από τας γνώσεις των δυό προλαλήσαντων επί της αρχαίας ελληνικής. Πλην όμως δεν εθίχθει ότι δια λόγους απόδοσης του ιδίου νοήματος θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το ρήμα «βατεύω» ως έχει ιδίαν έννοια με το σημερινόν «γαμάω-γαμώ». Άρα, γάμησέ τα αποδίδεται μάλλον ως «εβάτευσέ αυτα». Πάσα παρατήρηση δεκτή.

Δοκεῖ δέ μοι ότι αυτό τ' εράσθημεν κ' απέθνησκε

βρε τι γίγνεται εδώ μέσα... πολύγλωσσοι, αρχαιομαθείς, μαθηματικοί, τση πουτάνας, καλέ θα τρομάξει ο κόσμος και δεν θα μπαίνει στο σάιτ!

Καλά όλα αυτά, όμως κανείς δε μίλησε για την έγκλιση. Είναι προστακτική, άρα δε θα λέγαμε γεγάμηκε (που σημαίνει «έχει γαμήσει»), εκτός βέβαια αν εννοούμε «γάμησε η τύπισσα φίλε», οριστική έγκλιση αορίστου, με υποκείμενο την εν λόγω τύπισσα. Αν εννοούμε όμως «γάμησέ τα» σε προστακτική, δηλ. απευθυνόμαστε στον φίλο μας, θα ήταν μάλλον γάμει ταύτα. Υγ. Φίλτατε Γιώργο, 1) το ρήμα είναι γαμέω και όχι γαμάω, και 2) το βατεύω στην προστακτική θα ήταν βάτευσόν ταυτα. Και δε σηκώνω αντιρρήσεις γιατί σπουδάζω Φιλολογία!! :-D

@ζάκκην:
την βατίδου (αυτήνα με το 100) γι αυτό την λένε έτσι;

Προς Ιησού:

Ευφυέστατη παρατήρηση! Ενδεχομένως βέβαια, το επίθετον της κυρίας Βατίδου πρώην Κούγια, εάν ενθυμούμαι καλώς, θέλει προέρχεται παρά του βάτου, ήτοι θάμνος. Θυμηθείται δε τη φλεγόμενην βάτο, συγκρίνεται τοιαύτη εικόναν μετά την κας Βατίδου η οποία μύδρους (και ασυναρτησίας) εξαπέλυε κατά του γνωστού μαφιόζ... εεε ποινικολόγου εννοώ, προ και μετά διαζυγίου και θα αντιληφθείτε την ομοιότηταν!

Προς Αντιγόνην:

Εντυπωσιάσθην παρά τα γραμματικάς σας γνώσεις! Ασφαλώς και το συνηρημμένο ρήμα «γαμέω-γαμώ», ήτοι υπανδρεύομαι, αποτελεί τον ορθό τύπο και το βάτευσον αποτελεί την προστακτικήν έγκλιση του «βατεύω» (επί παραδείγματει: «άρον, άρον σταύρωσον αυτον». Όμως, η ουσία τοιαύτου διαδικτυακού τόπου είναι η ερμηνεία της γλώσσας «δημιουργικώς» με σκοπό το μηδίαμα και ουχί η ορθότητα του ορισμού.

«Επί παραδείγματι» παρακαλώ ;-)
«Βατεύω» εγώ δεν έχω διαβάσει πουθενά ως τώρα· στον Αριστοφάνη έχω δει μόνο «βινῶ» και «σποδῶ» για το σημερινό «γαμώ».

μην κολλάς, ο κύριος Ζάκκης είναι ο μποστ της καθαρεύουσας.

οκέυ μποστ:)

Παιδιά, δεν υπάρχει προστακτική γεγάμηκε. Είναι ένας χιουμοριστικός ψευδοαρχαϊσμός. Αν ήταν γραμματικά σωστό δε θα είχε πλάκα.

(Με πολύ τράβηγμα από τα μαλλιά η κανονική προστ. πρκ. θα ήταν γεγαμηκώς / -υία /-ός ίσθι)

Σου τρίξαμε τα κόκκαλα, έ κύριε Αχιλλεύ;... :-)

Μιαν παρατήρηση ἐχω μόνο να κάνω. Ο συγγραφεύς αναφέρει το γε -λανθασμένως βεβαίως- ως ''αύξηση''. Μου επιτρέπετε να υποστεί διόρθωση ο όρος τούτος. Σε όλα τα ρήματα (εις τήν αρχαίαν ελληνικήν) μπαίνει εις τον χρόνο Παρακείμενο ο λεγόμενος ''αναδιαπλασιασμός'' που εσφαλμένα αποκαλείται αύξηση. Η αύξηση μπορεί να είναι συλλαβική ή χρονική. Υπάρχει (ή τουλάχιστον υπήρχε, αφού μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος, όλα πλέον εχούν ισοπεδωθεί εις την νεοελληνική, πλην κάποιων περπτώσεων), η εξωτερική αύξηση ε (συν ψιλής) και η εσωτερική κατά την οποίαν το α μετατρέπεται σε η, το ε σε η και ούτω καθεξής. Ο αναδιπλασιασμός λοιπόν μπορεί να είναι 1ου τύπυ (επανάληψη αρχικού συμφώνου και ε) ἠ και άλλων τύπων με τους οποίους δεν θα ήθελα να σας εμπλέξω διότι θα βγω εκτός θέματος. Το εν λόγω ρήμα για το οποίο γίγνεται όλη η συζήτηση παίρνει το πρώτο είδος αναδιπλασιασμόυ (γε). Απλώς θέλησα να κάμω ετούτη την παρατήρηση μιας και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται λαθεμένα από τους σημερινούς μαθητάς, αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους.