Έκφραση που χρησιμοποιείται όταν απειλούμαστε από κάποιον τον οποίον όχι απλά δε φοβόμαστε αλλά τον έχουμε γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Αποτελεί απαξίωση προς το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόμαστε και ειρωνική αντιμετώπισή του. Δεν πρόκειται για την αυτοϋποτιμητική ειρωνεία του Πασκάλ, για την απρόσωπη ειρωνεία του Κίρκεγκααρντ, ή για το σαρκασμό του Καρλάιλ, αλλά για την ειρωνεία της απλής ασυναρτησίας. (Κόπυραϊτς της τελευταίας περιόδου από τα «Kουφώματα»)

- Ρε κλάμπανε, έτσι και ξανακορνάρεις θα κατέβω κάτω και θα...
- Σιγά μεγάλεεεεε, τρέμουν οι γλουτοί μου!!!!!

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία

#1
mariahomorfi

=]

#2
jesus

κλασσικά στο βίδεο αντικαθιστούμε το ελληνικό με το λατινικό ερωτιματικό. τα λόγια περιττεύουν...