Λουλουδάκι όμορφο για γλάστρα σε αυλίτσα.
Λέγεται και μεταξύ φίλων όταν η βίζιτά τους γίνεται αρμένικια.
Από το «be gone now, ia!», γιατί «ia!» είναι η φωνή που βγάζεις όταν ο φίλος φεύγει επιτέλους. Η δε ρίζα είναι λαρισαϊκή...
Άντε ρε φιλαράκι, μπιγκόνια τώρα και νύσταξα, άντε να σε χαρώ.
