Η καμπριάς ή εις την δημοτικήν μαλλιαρίζουσα ελληνική "καμπριάδα" είναι η οδήγησις αυτοκινήτου ανοικτού τύπου κατά τρόπω μη κεκαλυμμένο, ούτως ώστε ο οδηγός να απολαμβάνει τα κάλη του αυτοκινήτου μετά πτυσσόμενης οροφής, ήτοι κάμπριο ή καμπριολέ. Τοιαύτη λέξη δεν αναφέρεται εις τον τρόπο οδήγησις μόνον, αλλά και εις το συναίσθημα που αυτό δημιουργεί προς τον οδηγόν. Ο οδηγός του αυτοκινήτου συνήθως είναι ιδιαιτέρως υπερήφανος δια την κατοχήν αυτοκινήτου τύπου "κάμπριο" και θεωρεί ότι μετέχει της χαράς του μοναχικού καουμπόυ ή του ιππότη της ασφάλτου.
Η ύπαρξις τοιαύτης λέξεως υποδηλοί και την σημασία της οποία δίδουν οι κάτοχοι κάμπριο αυτοκινήτων εις την οδήγηση των άνευ οροφής, δια το οποίον άλλωστε τα αυτοκίνητα αυτά αγοράζοντο.
Φαίδων: "Ηγόρασα αυτοκίνητον μη κεκαλυμμένον, ανοικτού τύπου! Το Θέρος, που αναζωπυρώνεται και ο έρως, θα μεταβαίνομεν εις παραλιακά μέρη με το αυτοκίνητον άνευ οροφής! Καμπριάδα με πλείστη αγριάδα, εις όλη την Ελλάδα!
Αγησίλαος: "... προσοχή εις την αγελάδα! Φαίδωνα σύνελθε, μετατρέπεσαι εις κάγκουραν!"