Με τη χρήση του όρου προσδίδεται παιδική προσωπικότητα στο υποκείμενο, το οποίο ως παιδί που είναι, είναι αεικίνητο, παίζει, χαίρεται και ουδεμία σταθερότητα έχει.
Είναι γενικώς απρόβλεπτο.
-Πού θα βγείτε;
-Παίζει, δεν το έχουμε αποφασίσει.
2. παίζει
Υπάρχει, γίνεται.
Δεν παίζει: δεν υπάρχει, δεν γίνεται.
Έρχεσαι αύριο σπίτι μου να δούμε τον αγώνα; Θα παίζει και μπύρα.
Μη βγούμε ρε Εξάρχεια σήμερα, έμαθα ότι παίζουν φασαρίες.
- 2 ευρώ.
- Δεν παίζει ψιλά. Να σου δώσω δεκάευρo;- Έμαθες κι εσύ οτι η Ρένα κερατώνει τον Νίκο.
- Αποκλείεται δεν παίζει. Την ξέρω τη Ρένα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Βλέπε παίζω.
Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!
