Γιαγιαδίστικη ατάκα που έχει περάσει στην αργκό.
Στην ορίτζιναλ εκδοχή, εξεστομίζετο υπό γραιός τινός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται προς τα εγγόνια αυτής μετά την τέλεσην πράξεως κοινώς χαρακτηριζομένης ως σκανταλιάς, ή και σανδαλιάς.
Εις την σύγχρονον εκδοχήν φτύνεται όταν κάποιος μας έχει πρήξει τα ούμπαλα, αλλά όχι ανεπανόρθωτα, καθώς, όπως φαίνεται και στο μουλτιμήντια που ακολουθεί, η φράσις μάλλον προξενεί τον πρόξενο στο προξενείο.
Και για να μην προξενηθούν παρανοήσεις, όπου πρόξενος, βάλε γέλωτας. Το προξενείο παραμένει ως έχει, για να μην χαλάσουν τα προξενιά.
- Μπλαμπλά γιούρο, μπλαμπλά Νικοπολίδης, σούξου-μούξου Ρεχάγκελ, μπούρου-μπούρου σιλικόνες, μπούρου-μπούρου τελείως στητά...
- (πιέσατε το κομβίον).
