Μία αρκετά διαδεδομένη παπάρα του προφορικού λόγου, που λέγεται στις περιπτώσεις που μια πολύ ωραία ιδέα για έξοδο, εκδρομή κλπ δεν πραγματοποιείται κυρίως λόγω ρούχλας αλλά και εξωγενών παραγόντων (κυρίως έλλειψη καυσίμου αλλά όχι μόνο.
Με αυτήν την έκφραση μπορεί να:
- γίνεται αυτοκριτική παραδοχή των βλαβερών συνεπειών του να υποκύπτεις συλλογικά στην κρυφή γοητεία της σπιτικής παρακμής (ή θα λέγαμε του μπαφο-κοκούνινγκ)
- ή να διακωμωδείται αφ' υψηλού η αγελαία τάση για έξοδο και εκδρομή που καταλαμβάνει τον κόσμο σε κινητές και ακίνητες γιορτές.
- Τι κάνατε χθες;
- Ωραία... ήμασταν σπίτι μου μαζεμένοι και λέμε «δεν πάμε στο μπαρ που δουλεύει η Εβίτα να κοζάρουμε γκομενάκια, να γνωρίσουμε και καμιά σερβιτόρα, να γουστάρουμε...;»
- Καλή φάση.
- Ναι, λέμε «και δεν πάμε, και δεν πάμε...ε, και δεν πήγαμε»...που να πάω ρε μαλάκα με τους καμμένους, μέσα κάτσαμε και ήπιαμε το σταφ...το λυγίσαμε, όμως....
- Έχετε κουρκουτιάνει, ζώα, ε ζώα....
- Πώς πήγε το πουσουκού;
- Είχε μια φοβερή ιδέα ή Λόλα, να πάμε στα λουτρά στην Αριδαία....
- Γαμώ...
- Ναι και λέμε «και δεν πάμε στα λουτρά να βαφτιστούμε στις πηγές, που κάνει και καλό στους ρευματισμούς...ε, και δεν πάμε, ε και δεν πάμε...ε, και δεν πήγαμε»...τρελός είσαι ρε, τριήμερο αργία η χαρά του καπί και του οικογενειάρχη...το σάββατο πήγαμε για ποτό και την κυριακή για καφέ...έτσι για αλλαγή.
