Το αντικείμενο το οποίο, ω του θαύματος, βγάζει τα πιο κουφά, τα πιο άκυρα αντικείμενα από μέσα του ανά πάσα στιγμή. Η φράση προέρχεται από τα Μικυμάου, όπου ο συμπαθέστατος εξωγήινος Ήτα-Βήτα είχε ένα απίστευτο σώβρακο (αγνοώ τη μάρκα, κάτι έχω ακούσει για Κάβλιν Κλάνι) που έβγαζε τα κέρατά του από μέσα, πραγματικά οτιδήποτε αλλά πάντα τις κατάλληλες στιγμές, δηλαδή όταν οι ήρωες βρίσκονταν σε κίνδυνο ή είχε σπάσει το νύχι της Μίνι, της Νταίζυ ή της Κλάραμπελ. Μπορεί να εκφράσει εκνευρισμό-αγανάκτηση (βλ. πρώτο παράδειγμα) ή και ικανοποίηση-ευγνωμοσύνη (βλ. δεύτερο παράδειγμα).
Ζευγαράκι βρίσκεται σε ένα πάρκο και κάνει πικ-νικ.
- Ρε Λίλιαν, ξέχασα να πάρω προσάναμμα. Πώς θα την ανάψω γαμώ το φιόρο του Λεβάντε τη φωτιά;;;
- Και σού 'πα ρε Νίκο πριν φύγουμε, «Τα πήρες όλα;;;». Σκατά έχεις μες στο κεφάλι σου ρε μωρό μου. Κάτσε, όμως, γιατί νομίζω ότι... (ψάχνει μες στην κτηνότσαντα και βγάζει ένα κουτάκι με προσανάμματα!). Έλα πάρε...
- (!) Ωραία. Ε, όχι ρε πούστη μου!!! Άφησα και τη σχάρα... Πού θα τις βάλουμε τις μπριζόλες τώρα; (χρούτσου χρούτσου η Λίλιαν βρίσκει στη τσάντα μεταξύ σερβιέτας και τσίχλας μια σχάρα και μένει ο άλλος μαλάκας):
- Να σε ρωτήσω κάτι ρε γλύκα μου, τσάντα κουβαλάς ή το σώβρακο του Ήτα-Βήτα;;; Ήμαρτον δηλαδή!!!- Και σκάει, Κώστα, το λάστιχο μες στη μέση του πουθενά, κατεβαίνω να το φτιάξω και τι βλέπω ρε; Γρύλος γιοκ, τον δάνεισα τον Οκτώβρη στον παπάρα το Σάκη και δεν μου τον έφερε! Λέω, λοιπόν στην Νίτσα: «Μωρό μου, βγάλε τα κουλούρια που 'χω στο κάθισμα από πίσω, βγάλε και τις μπανάνες, γιατί μας βλέπω να καθόμαστε για καμιά δεκαετία εδώ πέρα...» . Με ρώτησε, που λες, η Νίτσα, τι έγινε και της λέω τέλος πάντων ότι δεν έχω γρύλο για να αλλάξω το λάστιχο. Και τι κάνει ρε συ...; Βγάζει ένα γρύλο μέσα απ' το νεσεσέρ της!!!! Τον είχε λέει για ώρα ανάγκης!
- Καλά ρε, νεσεσέρ είχε ή το σώβρακο του Ήτα-Βήτα;!
- Δεν ξέρω τι λες, αλλά η κοπέλα ξηγήθηκε φιστίκι. Εγώ αυτή θα την παντρευτώ, δεν υπάρχει περίπτωση!
- Καλά, μην παραλογίζεσαι κιόλας!!!
