Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από ένα σάιτ: Les amants du chocolat. Οι εραστές της σοκολάτας (αρσενικό στα γαλλικά). Μάλλον όχι τυχαία...
Υπάρχει κι ένα ανέκδοτο, όπου ο άντρας δεν θέλει παιδί και παίρνει προφυλάξεις, και μετά σε μια φάση μετά το σεξ, η γυναίκα του λέει «Και, πώς θα ονομάσουμε το παιδί μας, άμα κάνουμε, Μπάμπη;», κι αυτός δείχνει το πεταμένο προφυλακτικό στο καλάθι και λέει: «Αν βγει από κει μέσα, Μαγκάιβερ».
Επίσης λέμε «αλλού κι αλλού»
Νομίζω ότι το «πριτσόβλαχος» εκτελεί όλες τις προυοθέσεις για να γίνει λήμμα. Την έχω ακούσει πολλές φορές την έκφραση. Θα κάνει κανείς το καλό;
Βεβαίως! Οψώνια είναι από το «οψέ» = αργά (βλ. απόψε) κι από κει το ψώνια. Στον Απόστολο Παύλο υπάρχει μια έκφραση «τα οψώνια της αμαρτίας», δηλαδή τα αποτελέσματα, που χρησιμοποιείται σλανγκικώς από όσους την καταλαβαίνουν για να δηλώσει τα ψώνια, τους ψωνισμένους.
Υπάρχει και η έκφραση «εξωνημένος» δηλαδή ο πουλημένος, ο προδότης. «Εξωνημένη γραφίδα» είναι η πάγια φράση για τους πουλημένους δημοσιογράφους. Επίσης «εξωνημένες συνειδήσεις».
Κι ακόμη πιο μακριά απ' το λατινικό canis = σκύλος. Δηλαδήο κανάγιας είναι το κανίς, ή το τσουτσούνι (κυνίον).
Για κάποιο λόγο την χρησιμοποιούσε πολύ ο Άρης Αλεξάνδρου, μεταφραστής του Ντοστογιέφσκη. Έτσι όταν διαβάζεις Ντοστογιέφσκη κάθε τρίτη σελίδα έχει και μια φράση του στυλ «αν ήμουν ένας μουζίκος, ένας κανάγιας, θά 'κανα αυτό» κ.ο.κ.
Πάντως και τα «Αρωμούνος»-«Αρωμούνα» ακούγονται κάπως...
Είναι το γαλλικό moelleux au chocolat, που κάποια καφέ το ονομάζουν πιστεύω κακώς «σουφλέ σοκολάτας», ενώ κάποια άλλα θεωρώ ότι το ονομάζουν σωστότερα «λάβα σοκολάτας». Ήταν το αγαπημένο γλυκό μου, αλλά απ' όταν διάβασα το λήμμα σου προβληματίστηκα. Γιατί και το γλυκό αυτό έχουμε ένα σκληρό κέλυφος σοκολάτας, που όταν το διαρρηγνύεις με το κουτάλι σου για να το φας αναβλύζει μια καυτή λάβα παχύρρευστης σοκολάτας. Όπως καταλαβαίνεις είναι πλέον λίγο επισφαλές να σου αρέσει αυτό το γλυκό. Θα μπορούσε να γίνει και έκφραση «την τρώει τη λάβα σοκολάτας», κατά το την τρίζει την όπισθεν, το κανελώνει το ρυζόγαλο κ.ο.κ.
Για τους ακροδεξιούς και βασιλόφρονες που βγαίνουν στα παραθύρια, υπάρχει και η έκφραση «βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου».
Μια γραμματική παρατήρηση: Η κλητική των «Εισαγγελάτος» και «Ευαγγελάτος» λήγει σε «-ο», ποτέ σε «-ε». Δηλαδή, πρόκειται για ανώμαλα δευτερόκλιτα ουσιαστικά αρσενικού γένους. Λέμε πάντα «κύριε Ευαγγελάτο», ποτέ «κύριε Ευαγγελάτε»!
Ζαγοράκης!!!
Θεμελιώδες λήμμα! Φοριέται πολύ σε έκπληκτη ερώτηση. Άμα ένας φίλος σου πει ένα παρόμοιο κατόρθωμα, τον ρωτάς:
- (Μήπως) Είσαι Νίντζα;
Έλα ρε συ! Άμα αρχίσουμε τις ατάκες των εν λόγω αμπελοφιλοσόφων, θα θέλουμε καναδυό σάιτ μόνο γι' αυτές! Είμαι εντυπωσιασμένος!
Είναι δυνατόν ότι δεν υπήρχε;
Επίσης, κάπως μου φαίνεται ότι το «πουστάρα» έχει διαφορετική χροιά απ' το «πούστης». Σε διαφορετικές περιπτώσεις το χρησιμοποιούμε. Δεν μπορώ να το ορίσω επακριβώς, αλλά το αισθάνομαι διαισθητικά.
Ίσως προκαλέσω την συνείδηση πολλών Ελλήνων, αλλά θα τολμήσω να πω το εξής: Ενώ όλα τα άλλα, όπως τον καφέ κτλ, εμείς τον λέμε «ελληνικό καφέ» κι οι Τούρκοι «τούρκικο» κτλ, στο πρωκτικό σεξ, εμείς το λέμε «οθωμανικό» κι οι Τούρκοι «ελληνικό»! Τι συμβαίνει; Μήπως έχουμε αμφότεροι δίκιο; Δηλαδή εμείς το βλέπουμε απ' την πλευρά του δέκτη (Έλληνα) προς τον δότη (Οθωμανό) κι αυτοί αντιστρόφως; Μην ξεχνάμε τα «τσογλάνια», τα «ιτς ογλάν» που πήγαιναν στην τουρκική αυλή και που ήταν συχνότατα Ελληνάκια. Μήπως έχει δίκιο ο ΚΥΡ, όταν λέει «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει! Ρώτα όμως και τι έχει υπομείνει ο κώλος του»... Το ξέρω, η αλήθεια πολλές φορές πονάει, και μερικές τσούζει!...
Το ότι οι Τούρκοι το λένε «ελληνικό σεξ» το έμαθα στην ταινία του Φατίχ Ακίν Gegen die Wand, που πήρε την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την απίστευτη Σιμπέλ Κεκιλλί, που πριν γίνει βραβευμένη ηθοποιός, ήταν πορνοστάρ! Μάλλον το οθωμανικό το είχε για τοπική σπεσιαλιτέ!
Το σήριαλ προχώρησε ραγδαία βλέπω.
Άσχετο, αλλά υπάρχει και η λάβα σοκολάτας. Πολύ ωραίο γλυκό!
Το Μανταλένα κορυφαία ατάκα! Δεν πρέπει να λημματογραφηθεί κι αυτό;
Πολύ ψαγμένες εκφράσεις βλέπω! (Ή «πσαγμένες» το γράφουμε);
Τουρκική λέξη που σημαίνει «είμαι όρθιος».
Καμία συγγένεια με την στρηπτιτζού, ή απλή συνωνυμία;
Εκσπερματώνει γκλίτερ; Ουάου! Φοβερή έκφραση!
Μια ωραία έκφραση είναι «πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά τα χούγια του».
Όχι και τόσο βίρτουαλ! Και το Αυνανιστάν απ' το Γιουνανιστάν δεν απέχουν και πολύ, ούε ηχητικώς ούτε γεωγραφικώς. Πως λέμε Εύρο και Γιούρο...
«Λάβα μου, λάβα μου, (σπ)αί(ρ)μα μου ζεστό!», που λέει κι η τραγουδίστρια!...