Όρος της ιδιολέκτου των μουσικών. Σημαίνει παίζουμε χωρίς παρτιτούρα, από μνήμης. Τώρα γιατί Γαλλία και όχι κάτι άλλο δεν είναι σαφές αλλά, καλλιτέχνες είναι αυτοί, κάτι θα βλέπουν που εμείς όχι...
Το σχετικό πρόσταγμα του επικεφαλής είναι: «Πάμε Γαλλία».
- Μαέστρο! Το ξεμουνιάσαμε το πρόγραμμα, τα παστάκια που χορεύουν στο πατάρι μας ρίχνουν συνέχεια τα τρίποδα. Help, τι παίζουμε τώρα;
- Πάμε Γαλλία παιδιά, μπαίνω πρώτος και μ' ακολουθείτε. Άντε να πάμε σπίτια μας και καμιά φορά...
1 σχόλιο
Stravon
Συμπληρώνω στο «Γαλλία», σημαίνει παίζω στο περίπου, όπως περίπου το θυμάμαι. Τώρα αν αντίς για ζεμπεκιά βγει καρσιλαμάς ποιος θα καταλάβει;
Οι μεγαλύτεροι και παλαιότεροι Έλληνες λαϊκοί μουσικοί ουδεμίαν σχέση είχαν με το πεντάγραμμο. Ο Ζαμπέτας δε, ο πιο μελωδικός ίσως Έλληνας συνθέτης, πολύ αμφιβάλλω αν είχε δει νότα στη ζωή του, κατόρθωσε όμως να ενορχηστρώσει 50 μπουζούκια. Το «Γαλλία» έχει να κάνει με το αποτέλεσμα και όχι με τη μέθοδο. Πιθανή εξήγηση: όταν Έλληνες μουσικοί πήγαιναν να παίξουν στην κεντρική Ευρώπη και ειδικά στη Γαλλία, όπου και δεν είχε πολλούς μετανάστες όπως στη Γερμανία, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι Γάλλοι λάτρευαν το μπουζούκι αλλά δε γνώριζαν το πρωτότυπο τραγούδι, έπαιζαν αλά γαλλικά, όπως να ήταν δηλαδή.