Μιλάμε με το «σεις» και με το «σας», μιλάμε στον (β) πληθυντικό, στον πληθυντικό της ευγενείας δηλαδή. Φερόμαστε σε κάποιον με μεγάλη ευγένεια, είτε γιατί πρέπει ή γιατί τον κωλογλείφουμε.
Αντίστοιχο του γαλλικού vouvoyer που σημαίνει «μιλάω στον β πληθυντικό» (vous) και όχι στον β ενικό (tu > tutoyer).
- Ρε συ ήξερες ότι ο Τέλης μιλάει στον πληθυντικό στους γονείς του;!!!
- Με δουλεύεις...
- Αμ δεν σε δουλεύω, το άκουσα με τα αυτιά μου... Με το σεις και με το σας τους έχει.
- Α τον καημένο, γι' αυτό είναι έτσι, το καταστρέψαν το παιδί...
