Απορία του εκλεκτού patsis στο εξαιρετικό λήμμα σκέτη μπουγάτσα, ας αναλύσουμε την παλαιά αλλά πάντα επίκαιρη έκφραση εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε.
Τα παλαιά τα χρόνια λοιπόν, όταν οι εν Ελλάδι φίλοι του κινηματογράφου πήγαιναν να δουν τα αριστουργήματα της εβδόμης τέχνης, ποσώς ενδιαφέροντο για τετριμμένα θέματα όπως ώρα έναρξης της προβολής, εναρμονιζόμενοι με τα ήθη αντίληψης του χρόνου στην καθ' ημάς ανατολή (βλέπε και σχετικά Lewis, B., Western Impact and Middle Eastern Response, Time, Space and Modernity, 131ff, Λονδίνο, 2002).
Οι σινεφίλ της υπόθεσης αγόραζαν το στραγαλάκι τους από του Ηρακλή στην διασταύρωση και εισέρχοντο στην αίθουσα προβολής ασχέτως του εάν είχε αρχίσει η ταινία.
Δεδομένου ότι Ster, Village και άλλες αμερικλανιές ήτο παντελώς άγνωστες, και ιδιοκτήτης του σινεμά ήταν ο Κυρ-Χρήστος, ο άντρας της Τασούλας που μένει πάνω από το ψαράδικο του Θωμά, ποσώς λοιδορείτο αυτή η πρακτική πέραν κάποιων ήδη καθήμενων, οίτινες έχαναν για λίγο την μεγαλειώδη ερμηνεία του Τζουλιάνο Τζέμα.
Οι φίλοι μας λοιπόν εκάθοντο εις την θέση των και παρακολουθούσαν την ταινία από το εκάστοτε σημείο, πολλάκις μεγαλοφώνως αναρωτώμενοι τι θέλει η καμήλα στο φαρ-ουέστ. Μετά από τα σχετικά διαλείμματα (Ντιν-ντον, Intermission, Απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα στην αίθουσα ΑΥΣΤΗΡΩΣ) η ταινία τελείωνε και μεσολαβούσε κάνα τεταρτάκι μέχρι να αρχίσει η επόμενη προβολή. Οι φίλοι μας εκεί, στραγαλάκι και σχολιασμός της ερμηνείας των πρωταγωνιστών. Όταν λοιπόν οι σινεφίλ έβλεπαν την ταινία από την αρχή αφενός κατανοούσαν το βαθύτερο νόημα της καμήλας, αφετέρου συνειδητοποιούσαν ότι η σκηνή όπου ο Μπαντ Σπένσερ έτρωγε φασουλονταβά και επέρδετο ασυστόλως τους ήταν οικεία. Τότε ανέκραζον ομαδηδόν εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε και εξέρχοντο της αιθούσης.
Στη σημερινή αλλοτριωμένη εποχή μας, η έκφραση αυτονομήθηκε και δηλοί ότι το παρόν θέμα ενασχόλησης αποτέλεσε και στο παρελθόν αντικείμενο έντονης πλην ατελέσφορης διένεξης και ουδέν αποτέλεσμα συγκεράσθη, ως εκ τούτου η περαιτέρω εστίαση είναι χρονοβόρος και άσκοπος, άρα ας άγωμεν προς νεαρά.
— Διάβασες για τα τα μέτρα της κυβέρνησης για τα ΙΧ;
— Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε. Σαράντα χρόνια, τι έχεις Γιάννη, τι 'χα πάντα. Δεν τους γαμείτε μανδάμ!
