Από που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις... Από τη μισητή μορφή του Ισκαριώτη; Από το γεγονός ότι ο ρουφιάνος χαιρόταν τον έρωτα; Από τα φιλιά που έδινε αβέρτα που να μη σώσει; Από τον πλεονασμό του «γαμώ τα γαμήσια»; Απ' όπου και να το καρκατζαλώσεις μέσα είσαι.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο του γαμώ αντιχρίστους, διαβόλους, τριβόλους κλπ, θέλω δηλαδή να βρίσω θεία –αλλά όχι, δε θα το επιτρέψω στον εαυτό μου. Αλλά ναι. Αλλά όχι... Στήσου Ιούδα να ξεχαρμανιάσω γιατί τα θέλει ο κώλος σου...

— Κωστάκη πήρε ο Κώστας και είπε ότι η παραγγελιά του Ντίνου ακυρώθηκε. Kρίμα ρε γαμώτο, τόση ώρα φάγαμε στα τηλέφωνα...
— Δώμου το τηλέφωνο μη γαμήσω τίποτα... Έλα ρε Κώτσο, τι έγινε ρε γαμώ τα γαμήσια του Ιούδα γαμώ το γαμώ μου μέσα γαμώ;
— Άστα γαμηθήκαμε...

Δες και γαμώ + αντικείμενο.

Έχεις καλύτερο ορισμό; Πρόσθεσέ τον!

Δημοσιεύτηκε
Τελευταία επεξεργασία