Όταν έχω στο τσεπάκι μου κάποια πρόσωπα, σημαίνει ότι τους έχω πιασμένους ή μιλημένους, τους έχω βραχυκυκλώσει, τους ελέγχω και μπορώ να εξασφαλίσω την υποστήριξή τους ή τουλάχιστον την σιωπηλή συναίνεσή τους.
Συνήθως, πρόκειται για πρόσωπα-κλειδιά, όπως διάφοροι κρατικοί λειτουργοί (δικαστές, αστυνομικοί, διευθυντές κρατικών υπηρεσιών, πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης, κ.α) που ηθελημένα ή άθελα μπλέκουν στο δρόμο λαμογιών, μαφιόζων και ανθρώπων του υποκόσμου με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να επιδιώκουν να τους πάρουν με το μέρος τους (συνήθως εγγράφοντάς τους στο pay-roll), και τότε λέμε ότι τους έχουν (βάλει) στο τσεπάκι τους.
Το λήμμα ακούγεται και στον Νονό, στη σκηνή όπου ο Βίρτζιλ Σολότσο ζητά από τον Δον Κορλεόνε την υποστήριξη των πολιτικών και των δικαστών που ο τελευταίος έχει στο τσεπάκι του, «σαν πεντοδίφραγκα».
- Μη περιμένεις ποτέ να μπουν στη φυλακή τα λαμόγια. Στην Ελλάδα ζούμε - τους έχουν όλους στο τσεπάκι τους.
