Τεχνική σε νυκτά όργανα, και ειδικά στην ηλεκτρική κιθάρα με παραμόρφωση, κατά την οποία παράγεται αρμονική υψηλής συχνότητας με το άγγιγμα του αντίχειρα στη χορδή αμέσως μετά τη νύξη της από την πένα (ο αντίχειρας που κρατάει την πένα).
Αντίστοιχη τεχνική της κλασικής κιθάρας είναι η νύξη της χορδής με τον μέσο ενώ ο δείκτης του ίδιου χεριού αγγίζει τη χορδή σε κατάλληλο σημείο ώστε να παραχθεί η αρμονική.